VU Magazine 1984 - pagina 29

teit bij de opleiding voor maatschappelijk werkster."

zijn meerdere Nederlandse woorden die wij niet kennen, maar we komen er altijd wel

Hoe oud is Alain? „Ruim driejaar. Hij was acht maanden toen we hier kwamen."

uit."

HebbenjulUe geen taalproblemen? „Ik ben op een Engelstalige school geweest, maar in de huiselijke kring spreken wij altijd Zuidafrikaans. Er zijn wel woorden die totaal verschillen van de onze. Zo heet bij voorbeeld een sinaasappel bij ons een lemoen. en er

Waar woonden jullie in ZuidAfrika? „In Kaapstad (Hannoverpark). Hannoverpark is een voorstad van Kaapstad en is een sub-economisch gebied. Esau is hier in 1971 gaan werken. Alles moest toen nog van de grond komen, en was niets, zelfs geen kerk." Vind je hetfijn weer terug te ^aan naar Zuid-Afrika?

„Ja, ik verlang naar ZuidAfrika. Ondanks discriminatie, ondanks racisme verlang ik er naar om terug te gaan. Zuid-Afrika is mijn land, ik ben daar geworteld, ik wil deel zijn van de problemen van mijn land. En, zoals ik al zei, ik heb hier veel geleerd, ik zie weer perspectieven en ik wil datgene wat ik geleerd heb, in mijn land toepassen." Ann, bedankt voor dit gesprek en ik wens jullie drieën alle goeds. D

VU-gebouwen worden toegankelijker (2)

Gehandicapten tevreden over voorzienii^n door J. van der Hoeden In het vorige verhaal over de voorzieningen gehandicapten aan de VU is een opsomming gegeven van de reeds voltooide aanpassingen aan een aantal VU-gebouwen. De werkgroep die bij dit alles adviserend en begeleidend optreedt, legt van tijd tot tijd het oor te luisteren bij de gehandicapte gebruikers teneinde haar functioneren zo goed mogelijk op de wensen en verlangens van die groep af te stemmen. Deze keer mogen de lezers van „VU-Kwartaal" meeluisteren. Ronald Oudendijk, 23 jaar, woont m Hilversum. Is 6e jaars student economie en verwacht over een halfjaartje af te studeren. Hij bereikt de VU per auto en verplaatst zich verder met een rolstoel. Ronald is een sportieve knaap, die met een aantal vrienden een zit-ski heeft ontworpen waarmee hij 's winters onder grote belangstelling van het publiek door de Alpen suist. Ook thuis doet nij veel aan sport. Hij is daarom wat terughoudend als het gaat om het beoordelen van voorzieningen voor gehandicapten. „Het meer of minder beleven van een handicap is een kwestie van mentaliteit. Wat de één voelt als een zware handicap is voorde ander minder een probleem." Hij houdt zich voor zijn stuvu-Magazine 13(1984) 1 januari 1984

die voornamelijk op in het hoofdgebouw en kan daar volgens eigen zeggen het beste over oordelen. Ronald is in grote trekken wel content met de aangebrachte voorzieningen. Een forse kanttekening wil hij echter maken bij de mogelijkheid tot parkeren op het VU-terrein. De plaatsen die voor het hoofdgebouw voor invaliden zijn gereserveerd worden voortdurend door niet-gehandicapten ingepikt. Er is daar ook weinig ruimte beschikbaar om met een rolstoel te manoeuvreren, vooral wanneer bepaalde lieden hun auto nog weer eens achter de jouwe parkeren. Op het binnenterrein is ook een aantal parkeerplaatsen voor gehandicapten aangelegd. Prima gedaan, volgens

Ronald, die vindt dat de VU hiermee zelfs een primeur heeft. Maar uitbreiding van die parkeerplaatsen zou hij toejuichen omdat nu te veel gehandicapten naar het binnenterrein worden verwezen. Een telefooncel voor gehandicapten in de hal van het hoofdgebouw is volgens hem ook wel een noodzaak, maar ik kon hem meedelen dat die er binnenkort zal /iin. Ten slotte vraagt Ronald mij nog waarom er van die lange lopers liggen in de hal van het hoofdgebouw. Het rijdt er erg zwaar met een rolstoel. De keuze van vloerbedekking speelt duidelijk ook hier een rol. Touwtrekken Marjon Graven, 24jaar, woont in Uithoorn. Is 2e jaars studente rechten. Ze komt ook met de auto naar de VU en maakt binnen vaak gebruik van de rolstoel. Ze mag op het binnenterrein de auto parkeren en is blij met de speciale invalidenparkeerplaatsen. Maar ook zij constateert dat deze plaatsen vaak al bezet zijn en meer dan eens door niet-gehandicapten worden gebruikt, al is het wel minder dan aan de voorkant van het

hoofdgebouw. Marjon is over het geheel van de aangebrachte voorzieningen wel tevreden. Hier en daar zit nog wel eens een hobbel of knobbel waar ze een beetje moeite mee heeft. De klapdeuren in het hoofdgebouw gaan zeer zwaar open en vooral bij het restaurant heeft ze er hinder van. Enthousiast is zij over de achteringang van het gebouw geneeskunde waar ze de afdeling ergotherapie bezoekt. Ook een prima aangepast toilet is daar. In het hoofdgebouw ook, maar dan op de achtste verdieping. Het toilet op de begane grond kan haar goedkeuring niet wegdragen: de wasbak te hoog, geen zwenkkraan en soms ergens een alarminstallatie die af en toe niet functioneert. Marjon zit er niet mee en sleept als het moet zelfde Dienst Gebouwenbeheer erbij tot en met de hoofdportier. Ze is echter bepaald niet te spreken over het feit dat ze nog steeds geen aangepaste flat op Uilenstede heeft. Ze wil graag zelfstandig wonen, maar de procedures t.a.v. de verbouwing zijn eindeloos. De ene keer is de voorgestelde keuken niet goed,de andere keer te duur. Touwtrekken dus tussen allerlei instanties, inclusief de VU. Ik vertel haar dat deze zaak ook de werkgroep een zorg is en dat we er alles aan doen het te bespoedigen. Aan het eind van ons gesprek wil M arjon nog graag twee dingen aan me kwijt: ze vindt het doodeng dat er geen telefoon is op de tussenverdieping bij de aula-ingang. Wie daar alleen in een rolstoel verblijft en tot de ontdekking komt dat de lift in de D-vleugel niet werkt, komt daar niet meer weg. En die lift weigert vaker dan men wel denkt. Ook vindt ze het jammer dat ze de tentoonstellingsruimte van het Exposorium in het restaurant met kan bezoeken: deze is alleen via trappen te bereiken. Inlichtingen: Werkgroep „Voorzieningen Gehandicapten VU", J. v.d. Hoeden, tel. (020)5 48 26 71 ofW. H. Temmink, tel. (020) 5 48 49 99.

7

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen