VU Magazine 1986 - pagina 358

Op visite bij de weduwe van een Nederlands historicus en haar eigenzinnige uitgever

Een stukje Nederlands verleden in de Engelse Cotswold Eigenzinnigheid is de Engelsen bepaald niet vreemd. Dat ondervond Karin van Lierop onlangs tijdens een verblijf in de Engelse Cotswold. Daar ontmoette zij Peter Drinkwater, een wat zonderlinge amateur-uitgever van fraaie, maar strikt streekgebonden werkjes, die de commercie aan z'n laars lapt. Groot was de verrassing toen in één van de door hem uitgegeven boeken een weduwe van een Nederlands historicus aan het woord bleek die, tijdens de oorlogsjaren, Gerbrandy nog Engelse conversatielessen had gegeven. Op de thee bij mevrouw Olive Renier en haar eigenzinnige uitgever. Karin van Lierop Je bent in een plaats geboren en je hebt nooit tiet verlangen om er weg te trelcken. Integendeel je voelt je zó diep verbonden met je dorp en de streek waarin dat gelegen is dat je belangstelling voor andere plaatsen in de wereld nihil is. Peter Drinkwater is zo iemand. Hij woont in het dorpje Shipstonon-Stour in de Engelse Cotswolds. Bezeten als hij is van het zachtglooiend landschap en de geschiedenis van de gele kerkjes en gebouwen in de streek, besloot hij boeken uit te geven over de plaatselijke geschiedenis. Inmiddels heeft hij een groep enthousiaste mensen om zich heen verzameld die schrijven en ideeën aanbrengen.

O

Uitgever Peter Drinkwater: haardstede

316

nwillekeurig had ik mij hem voorgesteld als iemand die woonde in een lieflijk landarbeidershuisje aan de rand van zijn dorp. De Cotswold is een van de schilderachtigste streken van Engeland. En op de warme zomeravond waarop ik onderweg was naar Peter Drinkwater stonden alle tuinen in bloei. Rozen geurden overal en vogels tjilpten na de warme dag lustig in de koele avondlucht. Men kan zich in zulke omstandigheden goed voorstellen dat iemand zeer tevreden is met zijn woonplaats. Peter Drinkwater is iemand die aan dit pittoreske geheel zelfs iets toevoegt door het verleden van zijn omgeving in charmante boekjes te vatten en zo te bewaren. En zo stel je je Peter Drinkwater voor als een schilderachtige plaatselijke bekendheid die in een mooi huisje begroeid met klimrozen woont. Aan het einde van het dorp staat slechts een rijtje saaie, bakstenen huizen van het

VU-MAGAZINE - SEPTEMBER 1986

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen