GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

VU Magazine 1989 - pagina 184

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

VU Magazine 1989 - pagina 184

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

passen van de exploitatietekorten in het openbaar vervoer. Na uitvoering van het SVV zou er in 2010 zelfs ruim 4,5 miljard meer binnenkomen dan er zou moeten worden uitgegeven. Het Trendbreukscenario zou de minister echter confronteren met een tekort van ruim 5 miljard. Dat gat in haar begroting zou worden veroorzaakt doordat minder autorijden minder inkomsten betekent, maar vooral ook door een forse stijging van de tekorten in het openbaar vervoer. Nu wordt er jaarlijks ruim 3 miljard bijgepast, na de Trendbreuk zou dat ruim 8 miljard moeten worden. Het is duidelijk: voor de begroting van het Ministerie vormt het Trendbreukscenario geen aantrekkelijk perspectief. Maar elders kan aanzienlijk garen

Veel mensen verkeren in de veronderstelling dat de technische ontwikkehng van schonere auto's voldoende soelaas zal gaan bieden. gesponnen worden bij een Trendbreuk in het verkeer en vervoer. Allereerst zullen de consumenten aanzienlijk goedkoper uit zijn. Per huishouden zou zo'n drieduizend gulden bespaard kunnen worden. En dat betekent dat jaarlijks toch al gauw 15 miljard aan andere zaken kan worden uitgegeven. Bovendien zullen de externe kosten van het verkeer met drie- tot zesmiljard dalen. Daaronder valt schade aan planten, gewassen en monumentale gebouwen, maar ook de schade aangericht door verkeersongevallen.

I

n politiek Den Haag is het milieu ondertussen een snel rijzende ster geworden. Het verschijnen van het rapport Zorgen voor Morgen van het Rijksinstituut voor Milieuvraagstukken (RIVM) heeft daar zeker toebijgedragen. Uit dat rapport blijkt immers dat tal van vormen van milieuschade omvangrijker zijn en zich sneller uitbreiden dan tot nog toe werd aangenomen. Zoals de inmiddels alom bekende aantasting van de ozonlaag, de stijging van de zeespiegel, de veront6

reiniging van ons drinkwater en de slechte toestand waarin veel bossen inmiddels blijken te verkeren. Zulke ontwikkelingen dwingen tot het maken van keuzes. Het ministerie van VROM werkt daarom al geruime tijd aan het Nationaal Milieubeleidsplan, waarin per sector zal worden aangegeven welke bijdrage er aan een schoner milieu geleverd zal moeten worden. De presentatie van dit, tot nog toe geheime, plan is al herhaaldelijk uitgesteld. Dat is ook wel begrijpelijk, want de gevolgen van zo'n plan strekken zich uit tot tal van andere departementen. En dat ligt gevoelig. Minister Braks is weinig genegen om zich door Nijpels te laten voorschrijven tot hoever de veestapel moet worden ingekrompen. SmitKroes, wier SVV nog maar net verschenen is heeft evenmin behoefte aan verdere inkrimping van het autoverkeer dan zij zelf heeft voorgesteld. Naar verluidt heeft de minister-president zich inmiddels zelfs over het Nationaal Milieubeleidsplan gebogen in een poging om overeenstemming tussen de verschillende betrokken bewindslieden te bewerkstelligen. Iedereen lijkt het erover eens dat het milieu aanzienlijk minder belast moet gaan worden. Het moeilijke punt blijft natuurlijk wie de rekening daarvan gepresenteerd krijgt. Op het symposium sprak mr. M.C. Kroon van het Ministerie van VROM. Helaas ging hij nog nauwelijks in op de inhoud van het komende Nationaal Milieubeleidsplan, maar uit zijn schets van de verkeersen milieuproblematiek bleek overduidelijk dat er binnen zijn departement zwaar getild wordt aan de vervuiling door het verkeer. Hij benadrukte dat het verkeer in Nederland het grootste aandeel in de luchtverontreiniging levert. Het is nodig om de verontreiniging door het wegverkeer met 80 tot 90 procent te verminderen. Het beleid zal dat trachten te bereiken door zoveel mogelijk te sturen via het marktmechanisme. Van verboden - bijvoorbeeld om op een aantal dagen auto te rijden - wordt weinig heil verwacht. Op weg naar een schoner milieu zijn er echter nog heel wat hindernissen te nemen. Een daarvan is het verminderen van de luchtverontreini-

ging door het vrachtverkeer. Voor dieselmotoren zijn er tot nu toe weinig technieken ontwikkeld om de uitlaatgassen schoner te maken. Katalysatoren voor dieselmotoren bestaan niet. Het beperken van het vrachtverkeer ligt economisch erg moeilijk. Het ziet er daarom naar uit dat het vrachtverkeer op termijn zelfs meer zal bijdragen aan de verzuring dan het veel talrijkere, maar steeds schonere personenautoverkeer. Veel belang moet volgens Kroon gehecht worden aan mentaliteitsverandering. Mensen moeten zich veel bewuster worden van de consequenties van hun gedrag. Niet alleen wanneer ze in de auto stappen maar ook wanneer ze bijvoorbeeld een woonplaats kiezen.

N

aast alle grootschahge ontwikkelingen en lange-termijnplannen was er op het symposium ook plaats ingeruimd voor ideeën die vermindering van de miheubelasting op wat kleinere schaal beogen. Zo kwam bijvoorbeeld het probleem van de groeiende geluidhinder en vervuiling in de steden aan de orde. Daar zou onder meer door het opstellen van zogenaamde verkeersmilieukaarten iets aan te doen zijn. Zulke kaarten geven aan hoe het verkeer zodanig over verschillende straten kan worden verdeeld dat de normen voor geluidhinder en luchtverontreiniging niet overschreden worden. In de praktijk zou dat betekenen dat hoofdstraten minder druk zouden moeten worden door het verkeer deels door nu nog rustige straten te leiden. Het lijkt de vraag of de bewoners van die laatste straten daarmee erg gelukkig zullen zijn. Een weer heel andere bijdrage aan de verbetering van het miheu zou geleverd kunnen worden door het gebruik van afval in de wegenaanleg. Puin uit de bouw blijkt bijvoorbeeld prima funderingsmateriaal. Prof.dr. W.A.A.A. Molenaar, die over dit onderwerp sprak, wees er daarbij wel op dat het gebruik van afval in de wegenbouw pas gemeengoed wordt als het geen extra geld kost. En daar lijkt het toch steeds weer op uit te komen: iedereen is voor een schoon miheu, maar het mag niet teveel kosten. D Kees de Leeuw is planoloog.

VU-MAGAZlNE—MEI 1989

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 1 januari 1989

VU-Magazine | 484 Pagina's

VU Magazine 1989 - pagina 184

Bekijk de hele uitgave van zondag 1 januari 1989

VU-Magazine | 484 Pagina's