VU Magazine 1994 - pagina 230

Konikpaarden in de randzone van de Oostvaarderplassen: Tarpanbloed in iiun aderen, liet Westeuropese equivalent Przewalskipaard.

8 v u MAGAZINE JUNI 1994

De wandeling voert eerst door een wilgenbos waarvoor, hoewel spontaan ontstaan, indirect toch ook weer mensenhanden de basis hebben gelegd. De wilgetakken die gebruikt zijn bij het aanleggen van de dijk rond de nieuwe polder zijn, zoals wilgetenen geneigd zijn te doen, gaan uitlopen en hebben zich als liefhebbers van een vochtige bodem, gretig verspreid. Hun onstuimige opmars is elders in het gebied tegengegaan, maar dit bosje is blijven staan. Menselijk ingrijpen is er voor het overige niet bij, zegt Hans Breeveld die in dienst van Rijkswaterstaat de excursie leidt en met deskundige informatie lardeert. "Dood hout leeft", zegt hij, wijzend op de overwoekerde takken en stammen die zijn blijven liggen waar ze ooit vielen. Hij wrikt een stukje schors o m -

met een flinke sclieut van het Aziatische

hoog. Een krioelende menigte spinnen, pissebedden en insekten laat zien wat Breeveld bedoelt. "En daar komen dan de volgels weer op af."

Randzone Aan de rand van het wilgebos staan we plotseling voor een afrastering van schrikdraad. Voor ons ligt een grazige open vlakte, deel van het droge randgebied dat het moerassige deel van de Oostvaardersplassen omsluit. Deze droge zone is ook weer een voorwaarde, door de mens via de aanleg van een kade kunstmatig geschapen, die de natuur de gelegenheid moet bieden om een zo omvattend en stabiel mogelijk ecosysteem tot stand te brengen. Een zoetwater-moeras staat niet op zichzelf, maar heeft v/isselwerking

nodig met het omringende land. Er zijn bijvoorbeeld vogels die hun voedsel zoeken in het moeras, maar die bij het broeden graag droge p o ten houden. En ook het omgekeerde komt voor: vogels die in het moeras broeden, maar hun voedsel zoeken in andere terreintypen, zoals ruigten en ^veilanden. Daarom is in '82 besloten 2000 hectare al ontgonnen, droog gebied alsnog als randzone aan de 3600 hectare moeras toe te voegen. (En dat is meteen ook de reden waarom, zoals de landkaart laat zien, het kaarsrecht door de Flevoprovincie getrokken spoorwegtracé juist ter hoogte van de Oostvaardersplassen een vreemde uitstulping vertoont.) Ook de natuur in dat droge gebied wordt in principe zoveel mogelijk aan haar lot overgelaten. Zou de mens zich echter principieel van ieder ingrijpen onthouden, dan zou dit terrein op betrekkelijk korte termijn in bos veranderen. O m die ontwikkeling tegen te gaan is besloten, in plaats van afplaggen of maaien.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen