GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

VU Magazine 1994 - pagina 172

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

VU Magazine 1994 - pagina 172

6 minuten leestijd Arcering uitzetten

lyse. In mijn ogen is deze behandelvorm te zeer gericht op de goede relatie met de ander zodat je goed aangepast raakt aan de maatschappij. Dat is op zich wel mooi, maar creatieve mensen hebben vaak moeite met deze aangepastheid." Van Leeuwen is van mening dat psychotherapeuten zich afstandelijk opstellen tegenover de cliënt en daar heeft hij een gruwelijke hekel aan. "In mijn praktijk stel ik mij juist kwetsbaar op, zodat mensen kunnen zien dat zij niet zoveel anders zijn dan ik." Psycho-therapeut en -analytica drs. Margriet Linders uit Duivendrecht vindt een distantie tussen cliënt en hulpverlener juist noodzakelijk. "Het ligt ook grotendeels aan de patiënt zelf. Sommigen plaatsen je zelfs op een voetstuk. De afstand tussen psycholoog en patiënt wordt wel minder tegenwoordig. Het is nu mode om jij en jou te zeggen. Ik vind dat niet erg, maar het gaat niet zover dat ik persoonlijke zaken deel. Dan mag ook niet, want anders ben je bij een vriendin op bezoek. De mensen komen voor een behandeling om hun eigen probleem te bespreken." Een reactie op het fenomeen filosofenpraktijken kan ze niet geven omdat ze er nog nooit over gehoord heeft. O o k bij de beroepsvereniging het Nederlandse Instituut van psychologen in Amsterdam, is nog weinig bekend over filosofenpraktijken.

Incestueus

38

Verscholen m de bossen rond Leersum, ligt 'Huize Dartheide' waar, behalve het adviesbureau voor loopbaan- en mobiliteitsvraagstukken van drs. Ad Hoogendijk, ook een stresscentrum en enkele adviesbureaus gehuisvest zijn. In tegenstelling tot de meer spiritueel gerichte Theo van Leeuwen koos de 44-jarige Hoogendijk voor de 'harde' zakenwereld. Hoogendijk vertelt dat zijn keuze voor een commercieel adviesbureau bij de traditionele filosofen niet in goede aarde viel. "Zij vonden dat ik de filosofie op straat te grabbel gooide. Maar ik ben van mening dat filosofen hun eigen beroep te zeer koesteren. Het is vrij incestueus; Filosofen bestuderen boeken van collega's en schrijven vervolgens weer boeken voor dezelfde groep mensen. Filosofie moet weer toegankelijk worden

v u MAGAZINE APRIL 1 9 9 4

voor alle mensen, zoals oorspronkelijk ook bedoeld was." De bedrijfsfilosoof en tevens auteur van boeken als 'Spreekuur bij de filosoof'(1988) en 'Filosofie voor managers' (1991), specialiseerde zich al snel in loopbaanproblemen. De combinatie van midlife- en burn-outverschijnselen van veel van zijn cliënten, en zijn interesse m en ervaring met de zakenwereld deden hem uiteindelijk hiertoe besluiten. "Het eerste jaar behandelde ik de meest uiteenlopende problemen, maar daar ben ik wel van teruggekomen want dan moet je eigenlijk van alles wat afweten en dat kan niet. Door specialisatie wordt het voor mensen ook duidelijk bij welke filosoof ze met hun probleem het beste terecht kunnen. Maar naast specialisatie is ook een dosis gezonde mensenkennis nodig. Ik houd mijn hart vast als afgestudeerde filosofen van 25 een eigen praktijk beginnen. Er zijn natuurlijk natuurtalenten die al een vroege wijsheid bezitten, maar ik denk dan: leer maar eerst eens wat sociale vaardigheden door diverse baantjes te nemen. Dat heb ik ook gedaan." Ad Hoogendijk werkt met acht adviseurs die ad hoc worden ingezet bij personeels- of organisatorische problemen omdat "de arbeidsmarkt te complex is om door één discipline te laten behandelen". De problemen waarmee Hoogendijk en de adviseurs te maken krijgen, variëren van overspannenheid van een medewerker tot beleidsproblemen binnen de organisatie zelf. Maar het gros van de problemen betreft de motivatie of liever gezegd het gebrek eraan. Velen doen te lang achter elkaar hetzelfde werk." O p een blocnote tekent hij een schemaatje om aan te geven hoe zoiets werkt. "Tot je twintigste ontvang je veel informatie en zit de carrière in de lift, tussen de twintig en dertig werk je gewoon en dan rond het veertigste levensjaar kom je in een cruciale periode in het leven. Dan realiseren de meesten zich dat de helft erop zit en dat kan behoorlijk hard aankomen. Wij proberen dan te helpen door uit te zoeken wat mensen echt willen in hun leven. Willen ze een andere baan dan zoeken wij uit wat het beste bij ze past. Willen ze een eigen zaak, dan coachen we daarbij. Die beroepsveranderingen kunnen vrij radikaal zijn, zoals de chemicus die burgemeester

werd en de journaliste die verder als kunstschilderes door het leven gmg." De economische malaise is volgens Hoogendijk geen belemmering om volledig het roer om te gooien."Als iemand echt iets anders wil dan is daar iets voor te vinden, tenzij er iets anders aan de hand is. Zo hebben we eens een ongemotiveerde man geholpen die iets nieuws wilde doen. Maar al gauw bleek dat hij eigenlijk geen kostwinner meer wilde zijn voor zijn gezin. Dan heeft het zoeken naar een andere baan natuurlijk weinig zin."

Malafide Er zijn heel wat loopbaan- en carrière-adviseurs in Nederland. Wat is nu de meerwaarde van een adviserende filosoof? Hoogendijk: "Een filosoof is in staat om bij ingewikkelde problemen een helder antwoord te vinden door alle stukjes van de puzzel bij elkaar te zoeken. De meeste adviseurs hebben menswetenschappen gestudeerd en weten niet goed wat ze met zingevingsvragen of een midlife-crisis aanmoeten. Dat weet een filosoof wel. Het is zelfs zo dat deze adviseurs bij mij voor advies komen." Voor Hoogendijk is het ontbreken van een aanvullende opleiding voor praktizerende filosofen een doorn in het oog. Hij heeft al een aanzet gegeven voor een vervolgopleiding. Vooralsnog bestaat er alleen een oriëntatie-cursus van de Vereniging voor Filosofische Praktijk (VFP). In vier zaterdagen worden afgestudeerde filosofen klaargestoomd voor de praktijk. Zij leren via rollenspelen hun sociale vaardigheden te verbeteren en krijgen hulp bij de opbouw van een onderling netwerk. Volgens Anette Prins, voorzitter van de VFP, is een vervolgopleiding voor praktizerende filosofen helemaal niet nodig. "We hoeven niet opnieuw het wiel uit te vinden. Er bestaan al voldoende studierichtingen die geschikt zijn voor aankomende praktizerend filosofen, bij voorbeeld de studierichting 'Filosofie en Bedrijf', die aan de Vrije Universiteit te Amsterdam wordt gedoceerd. We zijn wel bezig met certificaten voor disciplines die het meest geschikt zijn voor filosofen die een eigen praktijk willen starten." De voorzitter maakt zich helemaal niet ongerust over mogelijke nepfilosofen. "Filosofen zijn niet het type

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 januari 1994

VU-Magazine | 484 Pagina's

VU Magazine 1994 - pagina 172

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 januari 1994

VU-Magazine | 484 Pagina's