VU Magazine 1996 - pagina 149

SERVICEKATERN Overstromingen verhogen waterkwaliteit De kwaliteit van het water gaat vooruit naarmate de uiterwaarden vaker overstromen.

Pagina 23 Nieuws 25 Retro 26 Boeken 28 Coiumns 29 Tentoonstelling 30

Eindredactie: Mark Traa Dat zegt dr Mark van Oorschot, die op 15 maart promoveerde aan de Universiteit Utrecht. In Franse en Britse uiterwaarden onderzocht hij de capaciteit van gras, bomen, planten en riet om overtollige voedingsstoffen uit het water op te nemen. Die capaciteit is aanzienlijk, zo blijkt uit Van Oorschots onderzoek. In Engeland bestudeerde de bioloog uiterwaarden die een grote aanvoer van voedingsstoffen uit de landbouw te verwerken krijgen. De aanwezige planten bleken veel van die stoffen goed vast te houden. In de rivier zouden ze algenbloei veroorzalcen, wat tot zuurstofgebrek leidt voor de flora en fauna in het water. Als het gras in de uiterwaarden geregeld wordt gemaaid, dan

Bijdragen:

Satellietbeelden van voor (1, 1988) en tijdens (1993) een overstroming in de omgeving van St. Louis, Missouri (VS). kan worden voorkomen dat de 'vastgehouden' voedingsstoffen via afgestorven plantenmateriaal alsnog in de rivier terecht komen. Van Oorschot is dan ook voorstander van het ontginnen van nieuwe uiterwaarden die tijdens overstromingen onder water mogen lopen. Behalve dat dit volgens hem de veiUgheid voor de

omwonenden vergroot (het overstromingswater wordt in de uiterwaarden 'opgeslagen'), verhoogt het dus ook de kwaliteit van het water. Het is volgens hem wel belangrijk dat omringende landen gelijksoortige maatregelen nemen, omdat onze rivieren tenslotte via Duitsland en België ons land binnenstromen, (MT)

Vonk plaatst zelf wel enkele kanttekeningen bij haar beWie overdreven aardig doet tegen meerderen en onaardig is te- vindingen. Haar proefpersogenover ondergeschikten, wordt door buitenstaanders even ne- nen beschikten tenslotte gatief beoordeeld als iemand die tegen iedereen onaardig doet. over alle relevatie informatie over de slijmende werknemer. In de pralctijk zullen Slijmen tegen meerderen is Naarmate de werknemer betrokkenen minder gegedus niet zinvol, concludeert zich aardiger gedroeg tegenvens hebben. Bovendien de Leidse psychologe dr over meerderen en onaardihadden de proefpersonen Roos Vonk in het valeblad ger tegenover 'minderen', 'Gedrag en organisatie' (fewerd hij in toenemende ma- zelf geen relatie met de werknemer, en ook dat is in bruari). Ze liet 56 proefperte als slijmerig gezien. Dit de pralctijk anders. sonen gedragsbeschrijvinleidde onmiddellijk tot een Personen die zowel slijmen gen lezen van een fictieve negatieve beoordeling van tegen superieuren als tegen werknemer op middenkade betreffende persoon. Het der-niveau. Per beschrijving positieve gedrag verliest alle ondergeschikten, zijn in het onderzoek van Vonk per salwisselde deze persoon in betekenis en wordt zelfs do het beste af. Omdat zij vriendelijkheid jegens zijn even negatief beoordeeld als ook aardig zijn tegen mencollega's. De proefpersonen puur onaardig gedrag. Volmoesten hun algehele ingens onderzoekster Vonk la- sen die een lagere functie hebben, worden ze in het aldruk van de fictieve werkten de resultaten van haar gemeen positief beoordeeld nemer geven en hem daarstudie zien dat 'likken naar - ondanks dat hun slijmgenaast op enkele specifieke boven en schoppen naar bedrag als zodanig wordt hereigenschappen, waaronder neden' tot een vernietigend 'slijmerigheid', beoordelen. oordeel over de 'dader' leidt. kend, (MT)

Slijmen heeft geen zin

WETENSCHAP,

CULTUUR

e) SAMENLEVING

25

- APRIL

1996

Koos Neuvel Gert J. Peelen D. Prinsen Eric-Jan Tuininga Bart Voorzanger

Reservaat in niemandsland Planten en dieren worden in het voormalige niemandsland tussen Oost- en WestDuitsland bedreigd door asfalt en ploegscharen. De voormalige grensstrook tussen Oost- en WestDuitsland is 1378 kilometer lang en strekt zich uit van de Baltische Zee tot aan Tsjechië. In breedte varieert hij van honderd meter tot vijf kilometer. Het is een grens met een grimmige geschiedenis,- tussen 1961 en 1989 zijn er in dit niemandsland meer dan duizend mensen gedood toen ze van Oost naar West wilden vluchten. Natuurliefhebbers willen deze 'dodelijke strook' omdopen tot een 'groenstrook' {New Scientist, 9 maart). Een opvallend bijverschijnsel van het feit dat gedurende bijna dertig jaar vrijwel geen mens voet heeft gezet in het gebied, is namelijk de ontwikkeling van een bloeiende flora en fauna. Er zouden zich inmiddels meer dan honderd zeldzame planten en dieren in de strook hebben gevestigd. Vervolg op pagina 24

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen