Tractaat van de reformatie der kerken - pagina 175

VAN REFORMATIE DOOR BREUKE MET DE BESTAANDE KERK.

Zoo

men

ziet

dat de vraag naar

„scheiden of

bl

ij

ven?"

l6l

volstrekt

waar men zoo eens het voor en tegen van beredeneert, of ook naar luim en inval zijn goed- of afkeuring over uitspreekt, maar dat integendeel, in tijden van kerkbederf, elk kind van God voor deze hoogernstige vraag in het diepst zijner ziel te staan komt, en wel heeft toe te zien, dat hij in haar beantwoording trouv/ bevonden disputabel punt

geen

worde voor

zijn

is,

God. Het zou toch

iets

schrikkelijks zijn, indien wij

onze kinderen bleven voortleven in een kerk, waarvan de Heere „Deze zijn een kerk van Satan, Jezus aan zijn apostel getuigen zou en

:

dat ze Gereformeerden zijn, en zijn het niet, maar liedie den !" Maar ook het zou schrikkelijk zijn, indien we door een uittreding of afscheiding een kerk uitgingen, die nog openbaring van

zeggen

Jezus' lichaam was, en alzoo als

synagoge van Satan veroordeelden

wat nog orgaan was van den Heiligen Geest. Beide zonden zouden even ernstig zijn, en niet dringend genoeg kan het daarom aan Gods volk op het harte worden gebonden, dat ze toch biddende en smeekende licht bij den Alleenwijze mogen zoeken, om ten deze voor dwaling te worden behoed en tegen valsche

keuze gevrijwaard.

Ons

komen weinige

althans

verschijnselen zoo bedenkelijk voor,

als de uitwendigheid, lichtvaardigheid

vele

Gods

kinderen

zich

en ondoordachtheid, waarmee

nog steeds over deze teedere en ernstige

quaestie heenzetten. Gelijk er, helaas,

nog altoos aan zoo oordeelen ook velen nog velen

zijn

die

drie staten geloo-

altoos ter goeder ven voor de ziel, trouw, dat er drie kerkstaten denkbaar zijn. Voor de ziel beelden ze zich in, dat een ziel óf dood óf levend óf ook noo- bekommerd kan zijn, en evenzoo stellen ze zich voor, dat een kerk óf de ware óf de valsche óf iets tusschen waar en valsch in kan wezen. Toch weet ieder onderleid en ingewijd geloovige dit van de ziel staat op grond van Gods Woord vast, dat alle meer ganschelijk dood is, leeft, en dat alle ziel die nog niet leeft, ganschelijk dood is. Zoo zijn dan schijnbekommerden noo" ganschelijk dood; maar ook waarachtig bekommerden reeds overgezet uit den dood in het leven. En ditzelfde nu geldt ook van de kerken onzes Heeren. Wat nog niet valsch is, is nog de ware kerk, en ook wat [niet meer de

beter. ziel,

Voor hem

die

niet

ware kerk is, s en ook voor de dus of nog de ware en valsche i

ganschelijk de valsche. Een tusschenstaat is er niet, kerken op aarde een vagevuur onbekend. Elke kerk is ware of reeds de valsche. Een mengsel van het zich te denken is ongerijmd. II

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen