Uit het Woord / Dat de genade particulier is - pagina 433

,:

421 Europeër eeu heel ander en veel hooger mensch

een

geacht

Javaan, terwijl de geïmporteerde Arabier

clan de

tusschen beiden in

staat.

Ook daar weet een Javaan als er niet opzettelijk

ken

niet

,

hij

,

van

»

dus uitnemend goed, dat

inboorlingen" wordt gespro-

maar de blanke man bedoeld

den inboorling hem

men

ook de mevrouwen

baboes maar

zwarte maar ook de blanke

dan moet men dat

men

Wil men

aangaan.

niets

Oost dus wel doen gevoelen, dat de

En

is.

weet de blanke man, dat de rescripten voor

evenzoo

in de

niet uitsluitend niet

,

mannen op

alleen

de

het oog heeft,

er uitdrukkelijk bij zeggen

,

en

is

met nadruk te spreken van maar mensch is", »een iegelijk mensch"; »alle menschen" »alle inwoners", of dergelijke. Maar nu in ons democratisch land en in onze democratische eeuw alle scheiding van rang en stand schier wegviel, nu spreekt het evenzoo vanzelf, dat men bij ons het er bij zou moeten zeggen, als men niet alle menschen bedoelde en, zegt men er niets bij, vanzelf »

verplicht opzettelijk en

ieder

die

,

ondersteld wordt op alle menschen het oog te hebbeu.

En komen

wij nu uit zulk een wereld om ons heen, met ons spraakgebruik, tot de Schrift, wat is dan na-

tuurlijker,

dan dat we aan dat »alle menschen" enz.

een geheel verkeerden,

d.

i.

den ons gebruikelijken zin

hechten ?

Zoo doende komt onze

En

het

is

ziel

dan op het dwaalspoor.

in dat dolen onzer ziel

bij

het Bij bellezen

dat de geest, die eens Arminius prikkelde, ook zijn hechtste

steunpunt vindt.

nu nog

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen