Tractaat van de reformatie der kerken - pagina 180

VAN REFORMATIE DOOR BREUKE MET DE BESTAANDE KERK.

l66

die

drift,

moet

uittreding

tot

prijzenswaard

en

brengen

kostelijk

is,

als

en waarvan de ééne even de andere afkeuring verdient en

kan,

oelaakt.

Nog

§ afzonderlijk de bijzondere gevallen te losmaking van den band tusschen onze kerk en

behoort het tot deze

bespreken,

die

tot

onzen persoon leiden kan. Vierderlei geval dient hier vermeld

Het

i".

Woords

des kerk

dat niet

geval,

zich

:

gewoon

een

gedrongen

lid,

gevoelt,

om

maar een zijn

kerk

Dienaar als

valsche

werpen.

uit te

uit die overtuiging een tweeërlei bijzondere Vooreerst de verplichting, om de getrouwen te waarschuwen van den kansel en met zich te voeren en ten anderen

dat

In

geval

verplichting

vloeit

voort.

;

om

den dienst des Woords elders in een ware kerk van Christus te zoeken, of ook in de plaats zijner woning een nieuwe kerkstichting tot openbaring te brengen. Begraven mag hij zijn talent niet, en zijne ordening blijft ongedeerd, ook al is de kerk, die hem eens ordende, in een valsche synagoge des Satans omgezet. de verplichting,

maar een zuster acht haar synagoge des Satans geworden, te moeten verlaten. IDan toch vloeit uit haar bijzondere positie als vrouw voort, dat ze niet handelend mag optreden, en zich bepalen moet tot het vermanen in het privaat, en voorts voor zichzelve heeft uit te treden. 30. Het geval, dat men van zijn kerkelijk lidmaatschap wordt ontzet. Het kon bijv. zijn, dat de synode der Hervormde kerk, nu of later, 2^.

Het

geval, dat niet een broeder,

kerk, als zijnde een

bij

eindvonnis

mij

afsneed en

mijn kerkelijk lidmaatschap mij ont-

zegde, dan zou hiermee intusschen

nog

volstrekt niet zijn uitgemaakt,

van Amsterdam, waarin ik leef en waartoe ik als lid behoor, een synagoge des Satans was geworden. Omdat een orgaan van het kerkv e r b a n d mij uitwerpt, hield mijn kerk, waarin ik leef, nog niet op de ware kerk te zijn. Dit punt wel te overwegen is van het uiterste gewicht. Niets prikkelt toch lichter tot een onwaarachtig oordeel over den staat onzer kerken, dan onze eigene uitwerping. In zulk een oogenblik kan men zich haast niets anders inbeelden, of de kerk die mij uitwierp moet een synagoge des Satans zijn. En toch wordt ze een synagoge des Satans niet doordien ze ons, maar alleen doordien ze den Christus uitwerjDt. En nu is het wel waar, dat het verwerpen van een Dienaar des Heeren en ook het uitwerpen van een uitverkorene een uitwerping van den dat

de

kerk

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen