Ijzer en leem - pagina 10

!

Maurits meê opgiug, In het

toenmalige

„Zoo wiercl de Sclwur]ierk Prinsenkerk"

schrijft:

opkomen tegen de vermenging van van

leider

den

kerkeraad

en leem zag de

ijzer

„omverwerping"

„revolutie",

van de gevestigde orde, „verbreking van het verband." Ze hielden de gereformeerden

besluit

voor

drijvers

toenmalige

de

dat

verantwoording

ter

woorden,

inkleedde

in

„Hoewel

van

kerkeraad,

goede

de

deser

Reeds niet

meerden", dien ze zich aanmatigden.

want hiermede maten

En

leden.

wie

hooren:

te

beweerde de

zoo

lieden,

weigering

zijn

aan

om

den

titel

van „gerefor-

Dit was iniurieus en arrogant;

ze zichzelven alleen toe,

wat anderen minstens

ze alle anderen hielden voor geene

of verrotte

dat ze dit oordeel zoo vermetelicken velden"

zy,

zijn

kleinzielig

dit

de reden van

nu nog loont

het

intentie

vinden.

mede toecomt, tenzy

over

konden sy (onder verbetering) hun propositie

verzekert,

bekwaem

toch niet

ernstiglijk

geroepen,

die

Vandaar,

van een ongoddelijk werk.

kerkeraad,

?

„Vorder hun versoeck was ongoddelijk, onordentlijck ende onbillick,

want is

het

een

strekte

kerkenraet het

„tot

versoeck

ghen",

scheuringhe van de ghemeinte Gods, 'twelck

tot

een werck des

sonde en

groote

en

niet

„omdat

het

kan

goetvinden

noch harenthalven

ware openbare scheuringhe

Godt immers verclaert eene so sware sonde ons

den

vrede

soo

diere

recommandeert."

pennen

te schrijven, zoo besloot in zijn

malige

kerkeraad,

met

corte

van

scheuringe,

Weshalve de

vleesches."

quytinghe harer conscientie, segghen moet, dat sy

met geen pennen

woorden uyt

te

spruytende

inwilli-

te bevoi'deren, die

te zijn, en daertegen Hij „.Ja,

het

is

met geen

angst voor breuke de toen-

te beschrijven,

veel

weynigher

drucken, wat al quaadts uit dezen geest uit

de onderlinge anathematisatiën en

de partijdeelinge der Christenen, voor de kercke Gods gebrouwen

En

zal ik

uit diezelfde

Haag-

Tot dusver, M. H., gaat de historische herinnering. nu,

na deze episode

uit

1617 u de episode geven

sche kerkelijke wereld in 1885?

verhaal

nog

eens

predikbeurt incluis.

neerkomen,

En

Maar immers tot de publieke

is".

dit

zou op hetzelfde

aanbieding van een

daai'om liever dan u door deze „overtollig-

heid in het onverkwikkelijke" te vermoeien, constateer ik kortaf, dat

én

toen

én

nu door den Haagschen kerkeraad, de gelegenheid om

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen