Uit de diepte - pagina 373

; :;

367 en eerst als hij in die Vrijstad is aangekomen, ademhalen. Zoo moet het dan komen tot die toevluchtnemende daad des geloofs, tot den Borg en Middelaar eerst als die daad bij ons is geschied, eerst als wij, met den bloedwreker op de hielen, de vlucht hebben genomen tot deze geestelijke Vrijstad, kunnen wij tot de genieting van het leven geraken. Zoolang wij ons nog op den weg bevinden, kunnen wij nog doodsangsten uitstaan zoolang de stad nog in de verte voor ons ligt, maar ze nog niet bereikt is, dreigen dood en verdoemenis nog van alle kanten doch zoo wij den voet in de poort hebben gezet, komt er verademing en ruste. Eerst hijgt nog de borst en jaagt het bloed nog met versnelden slag door de aderen, maar we zijn in de Vrijstad de bloedwreker heeft van ons afgelaten en we kunnen uitroepen: »Er is geene verdoemenis meer voor ons." Dan kan de ziel zeggen, wat er in onzen tekst staat » Zoo is er dan n u geene verdoemenis." Let wel, geliefden! op dat woordje nu; dat woordje drukt een bepaalden tijd uit. Als wij spreken van n u, dan drukken wij daarmede uit, dat er ook een voorheen, een toen, een eertijds, was. Niet zonder reden wordt er dan ook in den tekst gezegd: »Zoo is er dan nu geene verdoemenis." Hiermede wordt gedoeld op wat vooraf in den bi'ief is geleerd, nl. dat de mensch niet uit de wet gerechtvaardigd wordt. Eerst toch heeft de apostel in den breede aangetoond, dat door de wet geen vleesch gerechtvaardigd wordt voor God, en daarop heeft hij geleerd, dat de eenige weg ter verlossing was geloof in Jezus Christus. Vandaar heet het in onzen tekst: »Zoo is er dan nu geene verdoemenis voor degenen, die in vluchten,

hij

zal hij

vrij

;

;

;

:

Christus Jezus zijn." tot zulk een n ia moet het ook bij ons komen ons moet er kunnen beleden: » Eertijds dacht ik door de werken der wet mij van de verdoemenis te kunnen bevrijden vroeger meende ik door mijn eigene gerechtigheid den bloedwreker te kunnen voldoen, maar n u, nu heb ik afgelaten van mijne eigengerechtigheid en steun ik op de gerechtigheid van mijn Borg. N u ben ik tot Hem gevlucht als de Vrijstad nu schuil ik in Hem en n u heb ik geen dood en verdoemenis meer te vreezen." Eerst als het bij ons tot dat n u in onderscheiding van het e e r t ij d s is gekomen, kan er sprake zijn van een genieten van het voorrecht; dan kan men, ziende op hetgeen achterligt, i.eggen: »Ja, toen reeds was ik erfgenaam van dien heerlijken Maar n u eerst schat, die in Christus voor al de zijnen ligt geniet ik dien schat n u eerst kan ik mij iu dit voorrecht verheugen". Als wij nu door 's Heeren gunste tot het bezitten Ziet, geliefden

ook

!

bij

;

;

;

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen