Uit de diepte - pagina 20

14

van den Heere,

die onbedriegelijk is. Dit heeft de Christus toen Hij aan de gemeente van Pergamus deed schrijven: » Die overwint, Ik zal hem geven te eten van het manna, dat verborgen is en Ik zal hem geven een witten keursteen, en op den keursteen een nieuwen naam geschreven, welken niemand kent, dan die hem ontvangt." Wie uu weet, dat zijn naam in Gods gedenkboek ingeschreven is, heeft daardoor voor zichzelven zekerheid voor tijd en eeuwigheid. Eigendom des Heeren is hij, omdat hij gekocht niet met goud of zilver, maar met het bloed des Lams. is, Dezulken belijden met onzen onderwijzer in den Heidelbergschen Catechismus, op de vraag: »Wat troost schept gij uit het artikel van het eeuwig leven?" »Dat nademaal ik nu het beginsel der eeuwige vreugde in mijn hart gevoel, ik na dit leven volkomen zaligheid bezitten zal, welke geen oog gezien en geen oor gehoord heeft en in geen menschenhart gekomen is, en dat om God daarin eeuwig te prijzen." De Roomsch-Katholieken leeren, dat zulk eene zekerheid niet te verkrijgen is. Een hunner trouwste zonen schreef, »dat hij zich in de tegenwoordigheid van iemand, die zeide van zijne zaligheid zeker te zijn onder alle omstandigheden, niet thuis zou gevoelen." Ja, zelfs hield hij zulk eene zekerheid voor »iets van den duivel". Arme kerk, arme wijze der wereld die der menschen leering stelt boven het Woord van den Heere, dat zegt, dat er eene zekerheid der zaligheid is, die blijdschap schenkt. Met dit al ontkennen wij niet dat er thans kinderen Gods zijn, die deze zekerheid nog niet bezitten, maar dezulken derven de ware blijdschap. Hun hart blijft somber en droef, totdat zij de verzegeling ontvangen. Nog meer, bij elk vreugdeloos sterfbed, waarvan geene zekerheid der zalighei leggen wij de hand op den mond en zeggen: »Voor God is, zijn de verborgen dingen." Dat neemt echter niet weg, dat de zekerheid van de eeuwige woningen Gods een vrucht van de werking des Heiligen Geestes een genadegave Gods is, die Hij zijnen kinderen schenken kan en wil. Dit geeft de ware zelf

gezegd

,

,

,

,

l

,

reden tot blijdschap. Niets heerlijker dan te weten: God kent mijn naam, al zal de wereld dien nooit gedenken. Geen vorstelijke gunst weegt op tegen deze genade van onzen Koning. Ze werd genoten o.a. op het laatst der voi-ige eeuw door den vromen Haller, toen hij op zijn sterfbed lag. Men kwam hem zeggen, dat zijn keizer. Jozef II, hem kwam bezoeken. Daar men zag, dat hij zich over deze hooge gunst niet verheugde, gaf hij ten antwoord: » Verblijdt u niet, dat de booze geesten u onderwoi'pen zijn, maar ver-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen