Uit de diepte - pagina 742

:

!

736 teeken en onderpand van zyn genadige tegenwoordigheid onder zijn Israël. Dé,ar was Hij te vinden door het volk, dat Hem zocht; daar was zyne woning, als het ware gefondeerd in het bloed der verzoeaing, dat op het verzoendeksel gesprengd werd. Neem Christus eens weg uit den dienst en de aanbidding van God hier op aarde, o. Wat houdt gij dan over? Maar neem de arke eens weg uit Israels tabernakel en schaduwdienst; o, wat wordt dan 't onmisbare gemist En ziet zoo was het geweest. Daarom had Pinehas' huisvrouw het wel goed gevoeld, wat het beteekende, dat de arke Gods door de Filistynen was buitgemaakt. Het jongske, dat zij stervende baarde, noemde zij Ikabod, d. w. z.

—

De

eer is weggevoerd uit Israël. De rechte aanspraakplaats des Heeren is nu onder Israël weggenomen. Eu de Heere is als het ware vertrokken van zijn volk, met de hoogste uitlating zijner genade, en de Heere heeft als het ware met de arke den smaad van zijn volk gedragen, in de omzwervingen der arke en in de vergetelheid, waarin ze in Sauls dagen was De Heere verlaat zijn volk wel niet ganschelijk. Maar er kan toch zoo een tijd wezen waarin Hij zich verbergt, en ze zoo niet de rechte opening hebben in Christus en zijn bloed. Welnu, meet daarnaar maar af, hoe het over het geheel bij het bondsvolk was in dien tijd, toen de aanspraakplaats van Gods heiligheid uit hun midden weg was. Maar nu mocht David haar opbrengen naar Sion. En, gelijk Mozes gewoon was te zeggen bij het optrekken van de ,

arke: »Sta op, Heere! en laat uwe vijanden verstrooid worden, en uwe haters van uw aangezicht vlieden!" zoo begint David dezen psalm: »Göd zal opstaan; zijne vganden zullen verstrooid worden, en zijne haters zullen van zijn aangezicht vlieden." En David heeft zoo krachtig de groote beteekenis van de opvoering der arke naar Sion gevoeld, dat hij in dezen psalm als bij vogelvlucht den ganschen weg der verlossing overziet, dien God met zyn volk gehouden heeft, van Egypte aan, en dat hy deze opvoering van Gods woonplaats in de hoogte, bezingt, als de kroon op dit gansche werk der verlossing, als den sluitsteen van het gïnsche gebouw van Gods gunstbewijzen. »o God!" zegt hij in vers 8, »toen Gij voor het aangezicht nws volks uittoogt, toen Gij daarhenen tradt in de woestijn, daverde de aarde, ook dropen de hemelen voor Gods aanschyn zelfs deze Sinaï, voor het aanschijn Gods, des Gods van Israël." Dan vermeldt hij, hoe de Heere zeer milden regen had doen druipen, en zijne erfenis gesterkt had, als ze mat

—

;

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen