Uit de diepte - pagina 400

391 der rechtheid geschonken is, leeft de zondaar voort, zonwat hij mist. Wordt hij aan zichzelven der te weten erkent hij zijn diepe armoede en ontzettende ontdekt ellende, dan ontstaat bij hem een stil en ernstig vragen naar de dingen des eeuwigen levens, een bedelen om een enkel korrelke van het Brood des levens. Maar waar? De een wijst hem hier-, de ander daarheen; maar de Heere leidt zijn weg naar een plaatse, waar hij aan gebonden wordt, zonder dat hij weet, waarom. Kom met ons, wij hebben betere plaatsen, roepen anderen hem toe; maar zyne ziele kan niet van die plaats, al wil zij vaak. Zoo blijft bet gaan, totdat de Heere zich aan haar vertoont en haar iets geeft te smaken van zijne genade. Doch hoe zoet en beerlijk dit zij, het bevredigt de ziele niet; vpant zij blijft ellendig en heeft geen zekerheid voor de toekomst. Die zal zij eerst hebben, wanneer zij haar Losser ontvangt. Wie die Losser is? Hij moet een bloedverwant Dat nu is de Heere Jezus, van wien de Heilige Schrift zi.jn. ons predikt, dat Hij zijnen broederen in alles gelijk geworden is, uitgenomen de zonde, of ook, dat Hij vleesch geworden is en onder ons gewoond heeft. Om zijn verloren kind te redden heeft de Christus de menschelijke natuur, waai-in de zonde geschied was, aangenomen. Als Losser heeft de Heere voor de zijnen het volle rantsoen gegeven, de geheelo losprijs betaald, waarmee aan Gods recht voldaan, de schuld afgedaan, en de vrijheid van de wet des doods aangebracht is. Voor de rechtbank des hemels heeft de Christus dit volbracht en de Vader heeft in Hem al de kinderen Gods vrggemaakt. In de rechtbank der conscientie wordt dit in den tijd bij elke ziele, die gered wordt, voldongen. Wie dan, temidden zijns hangen strijds, zijner ontzettende worstelingen, zijn Losser ziet aankomen met de belofte: »Ik zal u lossen", leeft in hope. Die deze belofte aan zichzelven vervuld ziet, als hij door het instrument des geloofs de vergeving zijner zonden en de verlossing uit het diensthuis der zonde door Christus' bloed zich mag toeëigenen, ontvangt zekerheid. Doch niet genoeg, dat de Christus zijne gemeente lost, Hij neemt haar ook als bruid, straks als vrouw. 5>Als Ik bij u voorbijging", aldus klinkt 's Heeren Woord bij Ezecbiël, (16) over dat huwelijk, » zoo zag Ik u, vertreden zynde in uw bloed, en Ik zeide tot u in uw bloed: Leef! ja Ik zeide tot u: Leef! Ik heb u tot tienduizend, als het gewas des velds, gemaakt; en gij zijt gegroeid en groot geworden, en zijt gekomen tot groote sierlijkheid; uwe borsten zijn vast gewoi'den. En uw haar is ,

,

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen