Locus de Consummatione Saeculi - pagina 116

114

College-dictaat van een der studenten (Dogmatiek). elkander

hetgeen wij reeds over het kenvermogen opmerkten). Daardoor van een in zichzelf gekeerd en opgesloten zijn, uitgesloten.

(cf.

elk denkbeeld

is

Hoe

clan mogelvjk, dat

is dit

Men denke

een

ipvxv

zonder

kan? nu reeds door de hypnose

aó^ia zich uiten

slechts aan de sterke openbaringen,

die getuigen van een sterke inwerking der eene tpvxri op de andere, genezend of verdervend. Eene gemeenschap tusschen Christus en de ipv%at en de ipvxccC onderling kunnen we ons dus best voorstellen, Intusschen, dat de Schrift deze gemeenschap geeft als eene met Christus, moet hieruit verklaard, dat Christus alleen eene xpvin heeft en God niet. Met God den Vader is er dus alleen gemeenschap mogelijk door de nvXri van de ipvxr] van den Zoon.

gegeven, hetzij

Aan

het slot dezer § bespreken

De Heilige Schrift van den mensch: daar I.

we nog

drie punten:

laat ook in den dood doorgaan het niet-geïsoleerd zijn

is organisch verband; de individuen staan als één lichaam onder één Hoofd. Rom. 14 7, 8. Eene klare openbaring. In dit leven is er geen individueel :

bestaan van den mensch, maar ieder staat onder zijnen Heer, Christus, o KvQiog, onder één Hoofd: ovSüg yag rjfiav mvxm ^f]. En diezelfde organische verbinding,

onderwerping aan een KvQLog gaat in den dood meê xat ovdslg êavra ayio&v^aiifi. Het is dus niet, zooals het in predikatiën zoo dikwijls wordt voorgesteld, dat „den Heere leven" wil zeggen, dat we ons leven den Heere moeten toewijden; maar, dat ons leven met al wat het produceert, met al den oogst van ons leven niet ons toehoort, doch Hem toekomt als onzen Kvgiog. Wij zijn dovXoi xov Xgiavov. En nu blijft dat ook in den dood zoo: xa KvqCco aTio%^vriav.oii£v; ook in het sterven xov Kvqïov êofiiv [SovXoi]. Wij hebben dus niets over ons zelven te zeggen, maar Hij alles over ons. En dan volgt in vs. 9 de troost daarvan. Laat men toch vooral hier goed over preeken! De staat der afscheiding, waarin de gestorvenen vóór het supremum II. judicium verkeeren, wordt aangeduid en voorgesteld als een rust, hetzij in den vorm van slaap of in dien van gewone rust. Het „requiescat in pace" is derhalve schriftuurlijk. Joh.

De

11:11,

discipelen

13,

14.

Van

begrepen

Lazarus, die gestorven was, zegt de Heere: M£jtotj[i??Tai niet en daarom staat het er expresselijk bij in

dit

dit zei Tisoi xov ^ccvaxov avxov. En om alle misverstand te Jezus het hun volgens vs. 14 na^Qrjcta d. w. z. klaar, niet euphemistisch, maar de naakte waarheid: Aa^agog uTté&avB. Openb. 6 11. Hier wordt het uitgedrukt door het woord <xi>ancxtsG&cci en dan met de bijvoeging: t'xi xQÓ^of .«'xpor.

VS.

13,

Jezus

dat

voorkomen,

zei

:

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen