Locus de Consummatione Saeculi - pagina 106

104

College-dictaat van een der studenten (Dogmatiek).

neemt evenwel niet weg, dat we tocli tot den slaap de toevlucht moeten om ons van dien staat een goede voorstelling te kunnen maken. De Heilige Schrift wijst daarheen in de genoemde uitdrukkingen, 't Opstaan uit de dooden noemt zij ook een iye^QBiv. En zoo v^^ordt ons dus door haar het denkbeeld van slaap vanzelf aan de hand gedaan. Wat nu slaapt, als v^^ij slapen ? Het lichaam maar niet de ziel. Onderzoekingen, ten opzichte van den slaap gedaan, bevestigen dit. De ziel is in den slaap wel ter dege wakker. Denk er slechts aan, hoe allerbenauwendst zij door droomen werken kan. En van den anderen kant: de slaap brengt ons intellectueel verder een 's avonds geleerde les zit er 's morgens vast in gedachten van den avond zijn 's morgens veel helderder. ,,La nuit porte conseil" zegt een Fransch spreekwoord. En dit ook wordt door de Schrift bevestigd, als zij den slaap en wel den allerdiepsten slaap, den droom neemt als openbaringsvorm. Slaap is dus niet een werkeloos worden van de ziel, maar veel eer van het lichaam. En toch ook niet van het lichaam geheel. Immers in den dusgenaamDit

nemen,

:

;

den „hazenslaap"

staat

kunnen doen, dat men

men

op en dat ivel zóó, dat

men

er een eed op zou

niet in den slaap is geweest, zoo druk

werkte de geest. Hoever gaat dus de slaap? Strekt hij zich uit over de spieren alleen of ook tot de zenuwen? Dit laatste is het 'em juist. Een slaap is dan verkwikkend, als de ipvxri, hersenen en alles, het gansche

Dat

dan ook een zeer groot

is

lijden.

lichaam, ongebruikt laat.

Maar met actieloosheid

men

zieleslaap

des lichaams;

slaap

zich

man, dan

wordt natuurlijk een slaap der dat

n.l.

zou overgaan.

de

En

ziel

dit

ziel

in een toestand

kan

niet.

bedoeld evenals de

van onbewustheid en

Dat bestreed Calvijn. Wanneer

hiertoe beroept op Luk. 16 de gelijkenis van Lazarus en den rijken zij

de aandacht gevestigd op tweeërlei

:

van deze beiden geschilderd wordt door Jezus vóór syne hemelvaart; zoodat daaruit dus geen consequentiën mogen worden gemaakt voor den tegenwoordigen tijd ze komen nog in de Scheool en 2^. dat zij beiden worden voorgesteld in deze gelijkenis als na hun dood nog 1*^.

dat

de dood

;

;

een lichaam hebbende;

immers

zij

spreken met elkander en dat was hier voor

de inkleeding der gelijkenis noodig.

De

Schrift leert ons, dat

heen gaat, waar Christus engelen Gods. Dit

Wat

is

—

na de hemelvaart

—

de

yv^ivóg, die zalig is,

en de engelen zijn en in den hemel voor ons het meest leerrijk. is

daar-

leeft als

de

Een engel is een ook een nvsviia, maar met een awfia omkleed. Daar nu de av&Qwnos door den dood zijn aafia verliest, is hij in den status intermedius enkel nvevfia en staat daarin met den engel gelijk.

nvEvfia,

toch

is Jiet verschil

tusschen een mensch en een engel?

asomatisch; een av^gwnog

is

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen