E voto Dordraceno - pagina 410

ZONDAG

398

dit geslacht besloten lag.

zonde, het staat

heb alleen maar

Ge

hebt te

Adams

HOOFDSTUK

maken met mijn

te

II.

zonde, onze erfzonde en onze werkelijke

noodzakelijk verband.

al in

,,Ik

XV.

En geen mensch kan zeggen:

eigen zonde." Dit

is

niet

waar.

maken ook met de zonde van uw vrouw en kinderen; ook

met de zonde van uw stad of dorp; ook met de zonde van uw volk en vaderland; ook met de zonde der menschheid. Metterdaad is dus: „de zonde des ganschen menschelijken geslachts" de eenige juiste uitdrukking, in Adam, én onze medeschuld aan de schuld van haar recht Iaat komen. Zou de Middelaar het rantsoen voor de zijnen betalen en hun zonde verzoenen, dan kon dit niet anders gebeuren,

die

én onze schuld

anderen of er

tot

moest plaats hebben verzoening van de zonde van heel ons menwant onder geen mindere zonde liggen de uitverkorenen

schelijk geslacht;

geoordeeld.

Op

de Synode

te

Dordrecht drukte men

dit

uit

door

zeggen: „dat

te

de dood des Zoons van

God

de eenige en volmaakte offerande en genoeg-

doening voor de zonde

is;

van oneindige kracht en waardigheid; over-

vloedig genoegzaam tot verzoening der zonde van de gansche wereld."

Maar de vrucht stand

hen,

bij

er van, en dus de werkelijke verzoening, komt alleen tot op wie de verzoening wordt toegepast naar Gods raad.

Deze „toorn Gods

de zonde des ganschen menschelijken ge-

tegen

en dus tegen de menschelijke natuur, bestaat daarin

slachts"

den dood die natuur

in die

dat

God

natuur brengt, en dien dood er niet weer uitneemt, tenzij

van het vleesch afga en zich bekeere

tot

den Geest.

Dood

Niets minder dan den dood brengt deze toorn.

niet in den zin Zulk te bestaan. een dood toch kent de Heilige Schrift niet; althans niet voor den mensch. Voor den mensch is, evenals voor den engel, de dood, zoo hij hem overkomt, eeuwig. Vandaar

van vernietiging, zoodat het ophoude

het

onwezen der

hel;

van leven. Sloeg nu de dood

zijnde de

doodsexistentie,

gelijk

er

nu

nog

is

existentie

zijn slag

op eens, zoo zou

er

geen lijden

zijn,

maar

de volle dood op eens intreden. Maar dit is niet zoo. God legt het zaad van den dood in u; en dan ontkiemt dit zaad des doods allengs; en eerst over zekeren tijd voleindt die dood zijn vrucht; naar ziel en lichaam beide.

Nu

is

lijden dit geheele proces

des doods

in

van de langzame ontkieming van het zaad

ons, onder den gloed van

Dat zaad des doods i.

toorn.

heeft de Heere in het paradijs in den wortel van

ons geslacht gelegd. Hij had gezegd: sterven", d.

Gods

den dood

in

„Zoo

gij

eet,

zult

gij

den dood

u krijgen, en terstond na den val kreeg de

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen