E voto Dordraceno - pagina 17

ZONÜAG

HOOFDSTUK

I.

chismus begrepen, en daarop opent u te vragen naar

uw

geen

is

troost.

u het heihgdom der waarheid door

„troost".

„Troost" gaat altoos ingaat,

hij

I.

het bewustzijn

in

Wel kan

in,

en wat niet

in het

bewustzijn

toegegeven, dat troost niet enkel

in

woor-

den tot ons komt. Er kan ook troost tot mij komen door den blik van iemands oog, door de deelnemende uitdrukking van zijn gelaat, door de warmte van zijn handdruk, door de deernis van zijn daad. Maar toch troost brengt én dat oog én die gelaatstrek én die handdruk én die daad mij dan eerst, als mijn bewustzijn er de beteekenis van greep. Ook de teederste liefdebetooning laat mij

volkomen troosteloos en ongetroost,

mijn bewustzijn er de liefde niet

in

ontdekt heeft.

als

En hoe bliksemsnel

zulk een werking van het bewustzijn ook toega, toch moet ze er altoos zijn,

zal

er troost

komen. Een slapende kan

niet

ik

troosten, tenzij

hij

om hem

te

kunnen

Al wat nu de wereld boven, óf de wereld om, óf de wereld

in

ons op

wakker worde. Een bewusteloos ingezonkene moet

ik,

troosten, eerst terugroepen tot zijn bewustzijn.

de zilverplaat van ons bewustzijn neerschrijft, moet van die zilverplaat van ons bewustzijn afgelezen, en dat aflezen nu kan nooit omgaan buiten ons denken. Ook dit gaat meest met al de bliksemsnelheid van ons onmiddellijk besef, maar toch het denken is in dat aflezen van ons bewustzijn, hoe zwak ook, altoos werkzaam. Immers, zoolang dat denken nog geheel in ons sluimert, heeft ons bewustzijn ons bijna niets te vertellen, en naarmate het denken ontwaakt en rijker wordt, leest een iegelijk van ons in zijn

bewustzijn

En zoo dan

al

meer.

ook, als er gesproken wordt van

leven en sterven," dan verstaan

we

,,

onzen eenigen troost

in

dat niet van een gevoelsbeweging, die

zoo voorbijgaat, noch van een nevelachtige gewaarwording of onvasten indruk, die straks vervliegt, maar dan verstaan we daaronder met Ursinus, en met al onze even kundige als vrome vaderen wel terdege: een verstandelijke

overlegging,

d.

i.

een

hoogst belangrijke overweging, die in uit dat bewustzijn kan

ons bewustzijn ingaat, en door het denken weer

worden afgelezen.

Wat

wil,

wat onderstelt dan

die „troost"?

Hij wil, hij onderstelt, dat er in

uw

bewustzijn

allerlei

overwegingen en

overleggingen omgingen, die u bedroefd en ongelukkig maakten. Menschen, in wier bewustzijn niets omging, voor die is deze troost niet. De Catechismus

wie het bewustzijn begint te ontluiken. Het komt eenig nadenken; er is een begin van rekenschap geven van den toestand; op het spiegelvlak van het bewustziet

voor zich personen,

in

spelen heeft dan opgehouden; er

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen