De verflauwing der grenzen - pagina 40

38 dat hergeven aan ons geslacht van een vast uitgangspunt, van

een religieus en zedelijk

oog op de als

öó^

ttov

itoi

ook met het

jw 151), ware

sociale stormen, die onze politieke

metereologen

naderend voorspellen, nog de eenige reddingsplank die ons

kon worden toegestoken. Herstel, om concreet aan een

geloof

en zoolang

oordeel\

laatste

dit

geloof nog

kunt ge de gedurige rechtskrenking op aarde,

houdt,

stand

te spreken, het

krenking niet alleen door den overtreder, maar krenking ook

door de wet en door den rechter, getroost aanzien, rechtsbesef dan

eigen

rusten

blijft

uw

wijl

uws Gods, opstaan 152). Maar ga het

in

recht

waarover Hij zelf eens als wreker zal nu in op de halve leugen van den pantheïst, alsof „die Weltgeschichte das Weltgericht" ware, en ge moet wel uw rechtsbegrip seculariseeren d. w. z. dat ge geen ander recht meer erkent, dan hetwelk, onder gestadige wisseling, de Overheid schept en hand;

en ge alzoo door

haaft,

het JUS

van

immers nimmer tot ruste komt, de majesteit zelve het oog van hen die er onder leven zullen, dan ook geschied. Von Stahl zelf sluit het dit vlottend rechtsbegrip, wijl

co7istitiittim

het recht, in

vernietigt.

Dat

is

recht op binnen de grenzen onzer menschelijke huishouding, en

geen oog voor hoe het recht, primordiaal zelfs, in de optreedt en hoe alle ethisch recht juist in dit religieuse

heeft er religie

recht van

God op

zijn

creatuur wortelt 153). Alles gevolg van

om het recht als Fichte om het uit den

Kant's slechts ten deele juiste poging,

der vrijheid op te heffen, of van

tusschen de twee Ikken te laten opkomen. Reeds

bij

schild strijd

Hegel

is

het recht dan ook tot een zedelijkheid v^an lager orde vernederd.

Volgens Ihering Avordt het

uit

een „Zweck trieb der

Gesellschaft" geboren 154). Darwinistisch wordt het dan door

anderen weer ineengezet, rische

als

mechanisch product van histo-

en uitwendige factoren; terwijl de latere Herbartianen

er de kruik

olie in zien, die

de zeeman,

schip en manschap te bezweren, over de giet 155).

Maar hoe

eindeloos

deze

oorsprong van het recht ook wisselen,

om

het gevaar voor kokende golven uit-

voorstellingen over den dit blijft

aan

alle

gemeen

dat aan het recht eerst door den Staat, als orgaan der Maatschappij,

de volle sanctie wordt opgedrukt. Jammer slechts

dat.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen