E voto Dordraceno - pagina 321

ZONDAG Doch

geheel, zoo

dit vervalt

HOOFDSTUK

XII.

men

tot

309

V.

het paradijs teruggaat.

in

Staat het vast, gelijk ons vorig hoofdstuk meent getoond te hebben, dat het priesterschap niet pas door de zonde zelve gegrond en in

's

menschen aanleg

kwam, maar en

in

bestemming

de schepping ingeplant

is,

Adam ook

vóór den val priester was, en de gezaligden in den hemel het eeuwig blijven; en blijkt dus, dat de bediening der verzoening

zoodat

ingekomen, maar er oorspronkelijk

in

het priesterschap later pas

in

hoorde, dan verstaat ge ook terstond, wat Melchizedeks priesterschap

is

niet

beduidde.

Ook na

om

Gode lof en dank ook op zondige en gebrekkige wijze, blijven voortleven onder de kinderen van Noach. De bediening der verzoening naar goddelijke ordinantie kenden ze op die wijs nog niet. Die zou eerst later komen. Maar gelijk Kaïn en Abel, in het besef hunner roeping, offeranden offerden, en dus als priesters optraden, zoo ook deden het hun nakomelingen; en toen zich nu allengs natiën en volken na de spraakverwarring van Babyion begonnen te vormen, en koningen aan het hoofd der natiën optraden, hebben deze koningen als vertegenwoordigers van heel hun volk, het volle priesterschap met offerande en dank en lof aan den Allerhoogste bediend. te

het paradijs

is

dan die drang

wijden en het offer der liefde

In Israël

daarentegen wierd

dit

te

als priester

brengen,

in

het

oorspronkelijke priesterschap afgebroken.

Dit moest. Het priesterschap van Abel moest

achteruitgaan

zij

gaandeweg door de zonde

zuiverheid en verbasteren in aard. Geheel dit priesterschap

is

dan ook allengs

in

een superstitie, die de zielen bond en beangstte en van

Daarom

heeft

bij

de heidensche volken teniet gegaan en verloopen

de Heere toen

gestuit en het vervangen

bij

Israël

dit

God

aftrok.

oorspronkelijk priesterschap

door het priesterschap van Aaron, en aan

dit

nieuwe, apart ingestelde priesterschap zoowel het brengen der dankoffers als

van de offeranden der verzoening opgedragen.

De mensch kon het priesterschap niet meer bedienen, want hij was zondaar. En daarom stelde God een Levietisch priesterschap in, dat zinnebeeldig het bedienen van het echte priesterschap zou vertoonen. Vandaar bij Israël ook zoo streng tegen gewaakt moest worden, dat nooit de koning tevens priester zou willen zijn. Dat was Sauls zonde, die juist

dat er

daarom diep ging en

tot zijn

verwerping leidde.

Later zou dat oorspronkelijk priesterschap, waarin de priester en koning één zijn, wel weer hersteld worden, maar tijdelijk was het opgeschort. Er

was tijdelijk een ceremonieel priesterschap voor in de plaats getreden. Een poging dus om ook dit ceremonieel priesterschap met het koningschap te vereenigen was een streven om aan dit ceremoniëele priesterschap

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen