In de schaduwe des doods - pagina 108

VERKWIJNEN.

öö

Want wie God pas aanroept, als er geen kruid voor gewassen is, die verstaat de hoogheid des Heeren niet, en miskent de vertroosting, die Hij, en Hij alleen, ons in de medicijnen gaf. o, Het is zoo ongerijmd, bij elk stuk brood dat ge neemt, om (Grods zegen te vragen, en aan dien zegen geen behoefte te hebben, als ons leven aan een zijden draad hangt, en het medicijn al is wat we gebruiken. Maar die les van onze diepe afhankelijkheid moet niet tot de ziekenkamer beperkt blijven. Doel van uw krankheid is niet, dat ge eens voor eenige maanden van God zoudt afhangen, en straks, als ge weer een veer van den mond kunt blazen, uw Clod weer vergeten zoudt. Het is een les mor hel leven, die op de ziekenkamer moet geleerd worden. Een herstelde kranke moest nooit weer zijn diepe afhankelijkheid van zijn God vergeten kunnen. En wie om hem stonden moesten het aan hem geleerd hebben, hoe volstrekt

Op

niets

ziekte

ook moet

buiten hun God zijn. het geloof van Gods kind een eigen

zij

werking doen.

om

niet

te

maar ook en

niet

minder,

Zeker,

morren

om

en niet

te

veel

te

klagen

;

beter dan anders die moei-

te leeren verstaan, dat het alles ijdelheid is, en dat alleen wie in Gods hand rust, vrede vanbinnen heeft.

lijke les

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen