Encyclopedie der Heilige Godgeleerdheid - pagina 493

,

Afd.

ysypot,7rrxi

sacer

Hfst.

2.

van Jezus

bezit

§ 142. CONCLUSIE.

III.

485

en nog altoos in haar gebruik

,

voor de predicatie

Woords en de

des

als

codex

stichting der geloo-

vigen behield. Een oorkonde is een stuk van historisch belang, maar kan als zoodanig nooit codex voor predicatie of stichting zijn.

De

oorkonde-theorie

het

getuigenis

der

daarom

is

Schrift

van het Schriftgebruik

in

in onverzoenlijke

tegenspraak met

omtrent zichzelve en met de

alle Christelijke

Kerken

,

realiteit

niet alleen voor-

heen, maar ook thans nog. Is

het

eisch, dat de Theologie terugkeere tot haar oor-

alzoo

de religie, maar God, en dat ze hiermee

spronkelijk obiect: niet

overeenkomstig de H. Schrift

niet opvatte als

codex sacer,

toch mag daarom de winste

de worsteling

om

theologie kan

niet in

tot vaster grondslag te

oorkonde, maar

als

niet prijsgegeven, die

geraken ons

achterliet.

De

de lucht zweven maar moet haar aansluitings,

den persoon van den geloovige,

de

punt

vinden zoowel

basis

van onze menschelijke natuur. Het eerste nu moet gezocht

in

in

als in

het getuigenis van de omnipresentie des Heiligen Geestes in het

hart der geloovigen ipsis

;

het tweede in den

,,

sensus divinitatis medullis

infixus", gelijk Calvijn deze beide uitgangspunten zoo energiek

op den voorgrond

plaatste.

mag de

Voorts

keeren tot haar vroegere opvatting

,

Theologie niet terug-

volgens welke eigenlijk alleen

de Dogmatiek theologie was, en de historische en practische vak-

als

omvang moet

er los bij hingen. Geheel de Theologie in al haar

ken

één organisme geconstrueerd

,

en dank

het Encyclopaedisch inzicht sedert

ook

elk vak, hoever

met dat centrum

in

zij

de vorderingen die ,

Schleiermacher maakte, moet

de peripherie van het centrum verwijderd

in

delijk de verhouding aangaat tusschen de Theologie

der absolute waarheid

mag

deze

niet

,

feit

,

als

ein-

draagster

en de t«W- theologische wetenschappen zoo ,

gesteld

die elkander niet raken

band met het

En wat

organisch verband worden gezet.

in ,

een iuxtapositie,

maar moet de

als

van twee

via cognitionis

,

cirkels,

ook

in ver-

der zonde, op zulk een wijs herzien, dat alle

met de absolute waarheid der Goddelijke openbaring organisch verband trede; ook al blijft harmonie tusschen deze

wetenschap in

geopenbaarde waarheid en een wetenschap wegzinkt,

uiteraard

ondenkbaar.

,

die in het naturalisme

De hoofdvraag

hierbij is,

of de

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen