Van het kerkelijk ambt - pagina 39

Gereformeerde Stemmen. plaatselijke kerken optraden;

maar door o ver-

prikkeling en eenzijdigheid oversloegen in een

De

deze redeneering toch

er geestelijke eenheid

de zaak

institutaire

uitkomt,

maar

doen wat ze wil. hij, met andere kerken in contact stellen. Ze kan dit ook laten. Ze kan het tijdelijk, ze kan het voorgoed doen. Ze kan het op beding of zonder beding doen. Maar wat ze ook doet, ze doet dit

En

Independentist toch

stelt zich

zóó voor, dat de kerk uitkomt waar

en nu voorts

Ze kan

vrij

om

is

zij

te

zoo oordeelt

zich,

krachtens vrije wilkeur. Dit

is

al bloote

zaak

ran overleg en conveniëntie. De Heere bemoeit zich daar niet mede. Hij heeft desaangaande geen

De

dingen.

Hem

Voor

wil.

zijn dit onverschillige

doen

kerken

naar eigen

hierin

valsche

en

door

door

als

waardoor een

standpunt,

Arminiaansch

wordt ingevoerd en

kerkrecht

alle kerkorganisatie

van

eenheid,

nu

is

uw

belemmerden, dan

ja,

spreekt het vanzelf, dat

Lichaam van Christus niet anders dan in zijn eenheid zou kunnen uitkomen. Een lichtstraal, die op geen hindernis stuit, ééne

het

wordt niet gebroken.

Een stroom,

die van

de bergen daalt en

geen hoogte of rotsblok

in zijn

geluid,

dat geen stoornis vindt, gaat

ongebroken door. Maar nu dit heilige Lichaam van Christus optreedt onder zondige menschen en in een

nu spreekt

terecht en zeer ernstig bestreden.

nissen aan zijn openbaring in

landen heeft het geleerd,

in alle

is

ning van het Genadeverbond in

een loocheeenheid,

zijn

en een valsche doorwerking van een op Chris-

er

wereld,

allerlei

stoornissen,

den weg staan, uitzondering en hooge en slechts voor een tijd heel dit Lichaam van Christus' kerk zich als eenheid openbaren zal. dat

Dit

is

slechts

bij

korten

tijd

geschied onder den druk

der groote vervolgingen

hoofdeisch voor het Christelijk leven, en dus

weer brak, en nu

ook voor het leven der kerk, komen, om althans principieel

te

doen

dit

uit-

Indepen-

tisme terstond te overwinnen.

Het

beeld,

we een vorig maal

dat

de ééne bron, die in tien, twaalf van de bergen vloeit, en nochtans

van

den,

beekjes

water

éénzelfde beekjes

in

al

blijft uitgieten,

dan ook

die

onderscheidene

toont het ongelijk en

van het Independentisme

ongerijmdheid

de

bezig-

duidelijk.

Intusschen, zoo grif en voetstoots we dit ook toegeven, wees niettemin op uw hoede, dat

ge

in

uw

rechtmatig toornen tegen het

Independentisme,

is

„Omdat

maar toen de kerk zich nog verder uitbreidde, en haar macht grooter wierd, is van lieverlee die

eenheid een valsche geworden;

tot ten

valsche eenheid in de Reformatie

die

leste

van Christus

sinds dien tijd, de kerk

in allerlei

gebroken deelen

uit-

komt. Dit nu maakt, dat de uitwendige eenheid van de kerk in haar bestuur thans afwezig want allerlei bestuur bestaat hier te is, lande en buitenslands naast elkaér. Maakt evenzeer, dat de eenheid van de kerk in de rechtssfeer van den Staat afwezig is, want de gedachte zelfs van het ééne groote wereldrijk is gesprongen, en tal van keizerrijken en koninkrijken zijn naast elkaêr opgetreden, zoodat zelfs de Roomsche kerk zich onder allerlei

onderscheiden

staatsrecht voegen moet.

dat

het

bedeeling

En maakt

van

het

ten slotte,

dwepen met een landskerk

of een

feitelijk

dan

tende wereldkerk in geestdrift ontstak.

toch aldus redeneeren:

Lichaam van Christus

ook

één"

doel niet voorbijstreeft.

en ook daarna nog

ten deele op de groote conciliën zoo gebleven,

dan een flauw naschijnsel ïs van de geestdrift, die eens de middeleeuwen voor de ééne, alle landen en volken omvat-

Gingt ge het

uw

het vanzelf, dat

beletselen en hinder-

onhoudbaar individualisme. Ge hebt dan ook niets anders te doen, dan het Genadeverbond weer te prediken, de eenheid van het Lichaam vafi Christus weer duidelijk op den voorgrond te plaatsen, en de gemeenschap der heiligen weer als terrein

telijk

weg ontmoet,

deelt zich niet in velerlei armen.

zondige

Het Independentisme, de kerkelijke ervaring

als ideaal,

kerkelijk recht.

ganschelijk gedwaald.

menschen goeddunken athankelijk wordt gesteld, hebben onze vaderen dan ook zeer

's

Het

daarom ook

is,

slechts

niet

uitgangspunt voor

dit

Het

dit

sterkte.

Bestonden er geen beletselen, die de zuivere en vrije uiting der kerk van Christus

goeddunken.

En

Romes

is

het denkbeeld van den rok zonder naad.

is

Omdat

ander, bijna even gevaarlijk uiterste.

37

geestelijk één

is,

de openbaring van dit Lichaam waart ge opeens bij Rome. Juist

volkskerk

niets

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen