Vrouwen uit de Heilige Schrift - pagina 137

DE WEDUWE VAN SARPHATH.

125

En nu opeens is de weduwe van Sarphath weer ontzet. Dat sterven van dat kind vindt ze nu vreeslijk; zij, diezelfde moeder, die nog zoo kort geleden, in de vreeslijkste kalmte van de wanhoop, zich met haar kind op het doodsbed had willen leggen, om den dood te zoeken.

Dat komt, omdat nu haar conscientie opwaakt. ,Zijt ge bij mij ingekeerd", vraagt ze Elia, „om mijne ongerechtigheid te bezoeken?" Ze voelt de majesteit des Heeren over haar huis komen. Dat sterven van haar kind is een oordeel Gods over haar zonde. Die man Gods heeft in haar hart gezien en haar zonde ontdekt. En nu is dit de wrake van Gods toorn. Zoo is de verschrikkinge Gods over haar. Bitterheid komt in haar ziel. Een driftig verwijt aan Elia op haar lippen. Maar God de Heere laat haar niet los. Ten tweeden male treedt Elia's wondei'macht tusschenbeide. Het gestorven kind wordt uit den dood haar weergegeven. Elia kwam met het kind op zijn armen uit de opperzaal naar beneden, gaf het aan zijn moeder en zeide: Zie, uw kmd leeft. En toen brak haar geloof weer met volle kracht door toen gaf ze Gode de eere en toen riep ze het uit Nu weet ik, dat gij een man Gods zijt, en dat het Woord des Heeren op uwe lippen ivaar;

;

heid

is.

:

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen