E voto Dordraceno - pagina 11

ZOND.

mus,

u

en daarop opent

begrepen,

vragen naar

te

HOOFDSTUK

I.

uw

u het heiligdom der waarheid door

hij

„troost".

„Troost" gaat altoos in het bewustzijn ingaat,

den

geen

is

Wel kan

troost.

en wat niet in het bewustzijn

komen door den

blik

van

door de deelnemende uitdrukking van zijn gelaat, door de

oog,

warmte van

zijn

handdruk, door de deernis van

zijn

daad.

Maar toch

troost

én dat oog én die gelaatstrek én die handdruk én die daad mij

brengt

als

eerst,

mijn bewustzijn er de beteekenis van greep.

liefdebetooning

derste

in,

toegegeven, dat troost niet enkel in woor-

ons komt. Er kan ook troost tot mij

tot

iemands

dan

I.

mijn

bewustzijn

zulk

een

zijn,

zal

laat

mij

volkomen

de liefde niet in ontdekt heeft.

er

Ook de

tee-

troosteloos en ongetroost, als

En

hoe bliksemsnel

werking van het bewustzijn ook toega, toch moet ze er altoos er

troost

komen. Een slapende kan

ik niet troosten,

wakker worde. Een bewusteloos ingezonkene moet

ik,

om hem

tenzij

te

hij

kunnen

troosten, eerst terugroepen tot zijn bewustzijn.

Al wat nu de wereld boven, óf de wereld om, óf de wereld in ons op de

zilverplaat

van

ons bewustzijn neerschrijft, moet van die zilverplaat

van ons bewustzijn afgelezen, en dat aflezen nu kan nooit omgaan buiten ons denken. Ook dellijk besef,

hoe zwak

dit

gaat meest met

maar toch het denken

ook, altoos

werkzaam.

al

is

de bliksemsnelheid van ons onmid-

in dat aflezen

van ons bewustzijn,

Immers, zoolang dat denken nog geheel

in ons sluimert, heeft ons bewustzijn ons bijna niets te vertellen, en naar-

mate het denken ontwaakt en zijn bewustzijn al

En

rijker wordt, leest

zoo dan ook, als er gesproken wordt van „onzen eenigen troost in

leven en sterven," dan verstaan zoo

een iegelijk van ons in

meer.

voorbijgaat,

we dat

niet van een gevoelsbeweging, die

van een nevelachtige gewaarwording of onvasten

noch

indruk, die straks vervliegt, maar dan verstaan we daaronder met Ursinus,

en

met

al

onze even kundige als vrome vaderen wel terdege: een ver-

standelijke overlegging, d.

i.

een hoogst belangrijke overweging, die in ons

bewustzijn ingaat, en door het denken weer uit dat bewustzijn kan wor-

den afgelezen.

Wat

wil,

wat onderstelt dan die „troost"?

Hij wil, hij onderstelt, dat er in

uw

bewustzijn allerlei overwegingen en

overleggingen omgingen, die u bedroefd en ongelukkig maakten. Menschen, in wier bewustzijn niets

omging, voor die

ziet voor zich personen, in

heeft

dan opgehouden

;

er

is

deze troost niet.

De Catechismus

wie het bewustzijn begint te ontluiken. Het spelen

komt eenig nadenken

schap geven van den toestand

;

;

er is een begin

van reken-

op het spiegelvlak van het bewustzijn gaat

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen