Dictaten dogmatiek. Locus de Providentia, Peccato, Foedere, Christo - pagina 30

Locus DE Providentia.

30 bezitten taal, d.

we op geen w.

aard

een

een

z.

Dit

inkleeden.

is

Wij menschen toch ontvangen,

zaak.

der

die wij gebruiken voor ons

taal,

Gods werken

over

spreken

Al ons spreken daarover geschiedt in analoge

enkel terrein.

werk maar waarin we het

geen toeval maar als wij

in

den

geboren worden,

niet

ligt

Deze eenigszins platte wijze van uitgeven, dat we verwerpen de voorstelling vooral

maar een leeg bewustzijn.

gevuld,

om

drukking dient

aan

te

van

Descartes, omtrent de ideae innatae (aangeboren begrippen), welke wijs-

geer

aanneemt,

langzamerhand

dat

we geboren worden met

tot voorstellingen

van de wereld afgescheiden en alleen gevuld bewustzijn komen.

van

Plato,

dingen

alsof

we

zoo

een

hier

een arsenaal vol begrippen, die

waren we terstond na onze geboorte opgegroeid, dan zouden we toch tot een

komen

:

Ook moet afgesneden worden de

verkeerde theorie

reeds vroeger hier boven leefden en ons begrijpen der

ware van wat

herinnering

we

wisten maar

vroeger

vergeten waren door den overgang tot ons tegenwoordig bestaan.

Hiertegenover stellen

wij, dat het

bewustzijn ons wèl als instrument

maar dat ons het komen

in

onze

tot afspiegeling in

menschel. schepping gegeven is, ons bewustzijn van daar buiten staande dingen door middel van dat instrument alleen mogelijk

is

door hetgeen van buiten af

in

ons bewustzijn inkomt.

Dit

waarop alles maar geschreven wordt of een collodion-plaat, die slechts afspiegelt, want dan ware het verband tusschen ons bewustzijn en die beelden mechanisch. Al moet dus de theorie bewustzijn

daarom echter

is

niet

wit papier,

der aangeboren begrippen en de zoogen. herinneringstheorie bestreden worden,

toch

is

in

geschapen

den menschel. geest een mikrokosmos en de Logos, die alle dingen heeft en beheerscht, staat in organisch rapport met onzen eigen

Voor onze begripsvoorstelling zijn we dus afhankelijk van de openbaring Gods in den kosmos. Ook, waar we over de mysteriën handelen, staan we

geest.

dus niet buiten de kosmische mededeelingen (dat zou voor ons onverstaanbaar

worden) maar waarin analoge

in

God ons taal,

en door den kosmos hebben toespreekt, waarin wij

Hem

we Gods

openbaring.

De

beluisteren en aanroepen,

ontleend aan ons menschel. leven.

Dat

dit

mogelijk

is,

is

taal,

een

verklaart

naar Gods beeld. Waren we geschapen als aan God vreemde wezens, bestond er geen verwantschap tusschen God en ons bewustzijn, dan waren Zijn en ons wezen gescheiden. Evenmin als wij een dier of plant zich uit onze schepping

verstaan, zouden wij dan

't

leven en bewustzijn

Gods

Nu

verstaan.

wij echter

Gods beeld geschapen zijn en in ons zelf een analogie van het leven en bewustzijn Gods gegeven werd, nu is het mogelijk, dat, wat archetypisch in God is en ectypisch in den kosmos uitgedrukt werd ons tevens de taal geeft, naar

waarin die

we

dingen

over

God

en Zijn mysteriën kunnen spreken.

ons worden toegelicht,

zijn

Waar

in

de H. Schrift

aldus de voorstellingen en begrippen

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen