Dictaten dogmatiek. Locus de Providentia, Peccato, Foedere, Christo - pagina 20

20

Locus DE Providentia. had." We moeten tot rechte exegese vasthouden aan het op den zesden dag alles volbracht was, terwijl er bepaald bij

volbracht dat

dag

was

was

resultaat, staat, dat

avond geweest en het was morgen geweest, de zesde dag). Terwijl er nu bij elk van die zes dagen staat „toen was het avond geweest en het was morgen geweest," staat dit niet bij den zevenden die

uit

(toen

het

genomen worden als afgesloten en voorbijgegaan, wordt ons van den zevenden dag niet een dergelijk perk aangegeven. dag. Terwijl dus de andere dagen

„En de Heere voleindde op den zevenden dag dat Hij rustte op dien dag en

daardoor,

had,

van

werk,

Zijn

komt

staat

dat

alleen

een werkeloosheid, deed.

Het

daaruit

tot

dagen

vorige

heiligde,

dat

met potentie, met de bestemming

God

zaait,

wat

in

de

zaaien

acte

scheppen,

een proces

te

was gescha-

alles

doorloopen en eerst ri/.;.-

bereikt zijn,

doet ophouden, maar pas zijn tIacc heeft be-

uitgekomen, zoo zou

de Schepping

lag, ten

God pas

Zijn WAsl?

hebben

volle ontwikkeld zou zijn.

Evenals

:

het scheppen werkt

bij

zaaien

het

bij

God

alleen,

bereikt, ais

Tusschen het

het grondIeg'.ien en het verdere voeren tot het ri/.^c

pieel onderscheid niets.

om

potenzen zich ontwikkeld zouden hebben, zou het

na het

scheppen,

als het

zich in Zijn scheppingsacte had voorgesteld. Gelijk iemand, die zaad

reikt, als alles is alles,

rustte

dus alleen, dat de scheppingsactie ophield, voltooid was; maar

volgt

als al die

Hij

wat Hij de zes vorige dagen

wordt aangegeven

nu moest het geschapene een tweede bewerking ondergaan: pen

omdat

om het te maken," — al wat hier we Gods nn:^, rust niet verstaan ais

als een niet meer-doen,

de

het werk, dat Hij gedaan

had,

recht, indien

zijn

maar

van

inpj'p

geschapen

Hij

hem

is

een princi-

de schepping doet nog

akker en zaad nog niet werken,

is

echter het

zaad aan den grond toebetrouwd, deze beide met den landman, die wiedt, eiz.

meewerken, zoo

is

ook de absolute

actie alleen van

Gods

zij.

egt,

Maar

is

eenmaal de Schepping voltooid en begint dat tweede stadium der ontplooiing, dan werkt God niet meer alleen, maar is er ook actie van de schepping zelf door het naar buiten komen der potenzen. Zóo vinden we dus de verklaring, hoe

er eenerzijds staan kan, dat volbracht zijn

hemel en aarde

('t

nj>3 bereikt)

en

dat er dan toch nog een tweede actie van een andere soort volgt, aangeduid door ^3^^

Dat

tweede

werk

heele wereldproces"

is

heeft, niet afgesloten

Vader werkt

tot

is,

„rust, die overblijft

uit

de potenzen laten voortkomen van het ge-

werk van den zevenden dag, die daarom geen avond maar doorloopt. In dien zin heeft Christus gezegd „Mijn

het

:

nu toe en

Ik

werk ook"; zoo wordt

voor het volk Gods". Het leven

wordt zoo voorgesteld

Zondag

„het

als

een eeuwige Sabbath

in

ook gesproken van de de eeuwige heerlijkheid

er

(die hier

reeds aanvangt,

cf.

38, Heid. Cat.), die niet bestaat in een eindeloos niets-doen, een eindelooze

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen