Dictaten dogmatiek. Locus de Providentia, Peccato, Foedere, Christo - pagina 1009

:

S:''^^'^

De Mediatoris

V.

Officiis.

§

9.

De manere

'

regio.

193

-

de vernieuwing der geheele creatio die zij apart behandelden, zonder verband hiermee, bij den Locus de Novissimis. ke

Uitvoeriger i<omt deze konini<lijke macht van Christus over de ziel ter sprain den Locus de Salute, waar ook de bewijsplaatsen te vinden zijn.

de 3de plaats openbaart zich de aard van Christus' koningschap in de Kerkzij toch uitwendig in de Bediening van Woord en Sacrament optreedt, komt in haar evenzeer de koninklijke macht van den Middelaar uit. Die koninklijke macht komt echter niet daarin _uit, dat Christus altijd aan Zijn Kerk een goede kerkregeering verschaft. Een goede kerkregeering is een zegen. Gelijk God de Heere soms aan een land een slechten koning geeft tot straf en oordeel, zoo straft God soms ook de Kerk door een slechte kerkregeering, niet om ze daardoor tot lijdelijkheid te brengen, maar juist In

regeering. In zooverre

om

prikkelen tot

wegneming van

Christus nu toont

bij

het

ze te

kwaad.

de kerkregeering hierin

zijn koninklijke macht zulke lijnen voor de kerkregeering gaf, dat elke afwijking daarvan leidde tot het verderf der Kerk en trouwe opvolging

ie

dat

Hij

in Zijn

Woord

alleen

de Kerk herleven deed. 2e

dat Hij de Kerk voortdurend voorziet van die gaven, personen, krachten,

die Hij, tot der

menschen troost, op aarde uitdeelt, niet alleen voor de speciambten, maar ook voor de particuliere geloovigen. 3e dat daar, waar van binnen en van buiten al wat mensch heet samenspant om de Kerk te verderven, die Kerk toch altoos door Hem wordt in stand gehouden en beveiligd; zoodat als ieder riep: zij is niet meer! de Kerk toch weer opstond uit haar graf en voortschreed tot nieuwen ale

luister.

Naast deze werking van Christus in de Kerk, die, onderdanen vormend en regeerend is, krijgen wij nu

gelijk wij

zagen

legislatief,

een geheel andere werking

van Christus koningschap nl. zijn regeering in het natuurlijke leven. Wij moeten hierbij onderscheiden tusschen twee sferen nl. van de bizondere en de algemeene genade. De gewone onderscheiding van de wereld en de Kerk is hier minder juist. Want vooreerst staan de onbekeerde leden der Kerk nog met hun voeten in de algemeene genade voorts als een geloovige eet, ;

drinkt, zijn

Nu

is

in

werk dat

of

rijk

ambacht volbrengt,

is

hij

in

der natuur ook een regiment

de algemeene genade bezig;

— wat men wel eens

't regiment der voorzienigheid noemt, omdat daarin de regelen gegeven liggen voor iemands leven, handelingen, leeftijd, lotgevallen i. é. w. voor alles wat wij zouden zeggen, dat iemand uit Gods hand overkomt. Dus ook het lot der geheele natiën. En dat alles nu het leven van de personen, van de families, van een stad, een volk het drijven van handel en hebben van koloniën het opvolgen der dynastiën en omver•werpen van tronen heeft weer invloed op de perggnen, die Ud van zijn-

—

;

;

de Kerk

Hl

^

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen