Van strak gespannen snaren - pagina 10

zijn Heer en Koning zou kunnen dienen. En toch juist op dat oogenMik beschikte de Heere op geheel ongedachte iHjze over hem, om hem te maken tot een heel ander instiniment voor Zijji glorie. De

gaven

Heere kivam Rudolph tegen op zijn nieuic ingeslagen weg en maakte hem krank. Krank, niet door een getvone krankheid maar door den .... kanker. Ieder voelt, hoe bang dit Rudolph aangreepzullen

te

voor hem.

Nu

was hij, Een nieuw

juist

komen.

icaar hij nooit meer gedacht had zooveel

Maar immers, dan kon

rijker leven ontsloot zich

die krankheid niet ten doode

En

zoo scheen het dan ook te zullen loopen. Heidelberg Europa door verluiden, dat het 't tegengif tegen den kanker gevonden had. Rudolph was verrukt, toen hij het hoorde. Hij ging er heen. En er kwam beterschap. Men gaf hem goede hope Dankbaar kwam hij terug, denkende nu zijn rijksten arbeid te kun nen aanvangen. Doch weer zette het kwaad op. Weer toog hij naar Heidelberg. En nog bleef hij vol hope, dat hem redding beschoren zou zijn, tot het ten derdenmale tegensloeg, en nu erger kicam opzetten, en zelfs het gébr'uik van keel en tong hem werd ontnomen. En toen naderde het einde. Zelf mocht ik hem nog zijn! liet

heel

even terugzien en mijn laatste bezoek brengen. Kort daarop icas

mijn vriend Rudolph

Maar, en

dit

is

niet meer.

nu

hier het wondere, als vrucht

van dien

kanker heeft zich toen juist in die laatste iceken in Rudolph een geloofskracht en een geloofsmoed ontwikkeld, icaarop een ieder die ervan hoorde met deelnemende bewondering neerzag. bitteren

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen