Zions roem en sterkte - pagina 280

272

ARTIKEL XXXIV. de uiterlijke teekenen der besnijdenis en des Doops, mitsgaders de omstandigheden daarvan echter staat de overeenkomst tusschen de innerlijke beteekende zaak van die beide Sacramenten vast en daarop is ons bewijs gegrond. Dus zijn ook het pascha en het H. Avondmaal wel verschillend, maar in de beteekende zaak, dat is Christus en Zijne verdiensten, komen zij beiden ;

;

overeen,

1

Cor. 5

:

7.

De meisjes werden

2.

waren

niet

besneden, alzoo

zij

niet geschikt

Sacrament te ontvangen. Dit strekte haar echter niet tot nadeel, alzoo zij geboren waren uit het besneden volk Gods, en dus daaronder gerekend werden, gelijk blijkt uit het exempel van de vrouw, Lukas 13 16, die onze Zaligmaker een dochter Abrahams noemt, hoewel zij onbesneden was. Het teeken des Doops kan nu zoowel aan de meisjes als 3. aan de knechtkens bediend worden, want beide zijn zij bekwaam dien te ontvangen. Hierdoor wordt ook bekend gemaakt de voortreffelijkheid van het Nieuwe Testament boven het Oude, dit

:

omdat het bevestigd

is in betere beloften, Hebr. 8 6, 7; en onder welke bediening het onderscheid tusschen man en vrouw

weggenomen,

is

Gal. 3

:

:

27, 28.

Wil men niet toestaan andere kinderen, dan knechtjes te doopen, omdat geen andere dan knechtjes besneden werden dan zouden partijen, die den doop van bejaarden alleen drijven, ook de bejaarden van de vrouwelijke kunnen moeten uitsluiten, wat 4.

;

ten uiterste ongerijmd

is.

Vraag. Wederom zegt men, in het Oude Testament werden de kinderen ten achtsten dage besneden, maar nu doopt men de kinderen als het gelegen komt, somtijds voor, somtijds na de acht dagen ? Aniw. Wat den Doop belangt, is men in het bedienen van dien, gelijk aan geen geslacht, zoo ook aan geen dag gebonden; doch met de besnijdenis was er een andere reden. Niet eerder dan ten achtsten dage wilde God het kindeke besneden hebben; deels, om de zwakheid der kinderen te verschoonen, die ten achtsten dage sterker waren om de smarten der besnijdenis te lijden, dan terstond na de geboorte. Deels, om de wet der ceremoniën te volbrengen, naar welke de kinderkens zeven dagen onrein waren, wegens de onreinheid hunner moeder, Lev. 12 2, 3. Niet langer dan acht dagen wilde de Heere vertoefd hebben, opdat het teeken des verbonds, en vervolgens het verbond zelf, door vertraging, of door verzuiming, of door uitstel van den eenen tijd tot den anderen, niet bij Zijn volk in minachting mocht komen, en de ouders zich spoedig vertroosten, dat zij met hunne kinderen in Gods verbond opgenomen waren. Vraag. Dan zeggen de partijen, dat er geen gebod of exempel, dat men de kinderen moet doopen, in de H. Schrift te vinden zij. Antw. 1. Men vindt ook geen verbod, of schaduw er van, dat men de kinderen niet doopen mag. 2. De Schrift heeft vele dingen niet uitdrukkelijk aangeteekend, die echter ontwijfelbaar geschied zijn. 3. De exempelen der gedoopte huisgezinnen, verplichten ons te gelooven, dat de ouders met hunne kinderen .

.

:

.

.

door den Doop

in

Gods gemeente

ingelijfd zijn.

De

koninklijke

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen