De 'kleyne luyden' - pagina 20

14 die in één kerkelijk saamleven vereenigd

zijn,

wezenlijke behoeften hun

elkaar in

nood

Zelfs helpen en in alle mag en moet betuigd, dat allengs geheel onze diaconale inrichting vervalscht is. De Diaconie moet te hulp komen bij allen, die voorgoed of tijdelijk in nood verkeeren, en zulks niet om aldoor van week tot week bij te schieten, maar om van lieverlede geheel den noodstand een einde te doen nemen. Geheel de onderscheiding tusschen diaconale behoeftigen en persoonlijk verlegenen is uit den Booze. In Christus' Kerk mogen, zal 't wel zijn, niet dan broeders saamleven, en alwie, zij 't ook zeer tijdelijk, in ongelegenheid verkeert, moet met broederlijke liefde geholpen worden. Het was daarom zoo radicaal tegen den eisch van leven ingaande, dat 't jarenlang vanzelf scheen 't Christelijk gelijk dan de geliefkoosde te spreken, zoo de „bedeelden" als een soort onder voogdij gestelde personen term was van alle politiek kiesrecht werden uitgesloten. Zonder voorbehoud is het onzerzijds dan ook toegejuicht, dat thans aan die uitsluiting van de bedeelden een eind zal komen en het deed pijn, te merken, dat er toch nog een zijgroep van Christenen was, die zich tegen deze wederopneming van de bedeelden verzetten dorst, 't Geheele woord van „bedeelden" had nimmer onder ons in zwang moeten komen. Ook maar te spreken van „bedeelden" doet reeds afbreuk aan de eere der Christelijke liefde, die niet volstaat met de gemeene naastenliefde te betrachten, maar nog altoos verre boven de naastenliefde moet uitgaan. Zeker, er kunnen op een gegeven oogenblik door eigen schuld of ongeval hongerenden zijn, die om brood roepen. Bedelaars zijn er altoos geweest. Maar op dezen stand van zaken mag de instelling der Diaconie niet rusten. Al komt gedurig nood en ellende uit den jammer van de zonde op, de Kerk van Christus mag zulk een noodstand nimmer als een duurzame gesteldheid aanvaarden. Er is daarom ook geen oogenblik sprake van, dat de „kleyne bedoeling enkel bestaan zouden i 1 1 em's luyden" naar Prins hebben uit half-hongerlijdenden. Die „kleyne luyden" van Prins Willem zijn niet enkel de kommervollen, niet enkel de verlegenen, niet de half-hongerlijdenden. Ook wel dezen, want ook dezen allen tellen mede, edoch, ook onder dezen bijspringen.

^

—

;

W

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen