Leven en arbeid van Dr. A. Kuyper - pagina 60

38

DR.

Maar

KUYPER PREDIKANT.

treedt niet juist het Christendom, het Kruis

symbool omhoog heffend,

als banierdraagster

van Christus

als

op van de solidariteit

des zedelijken en geestelijken levens? Is niet door de verzoening door het bloed des Eenigen, de belijdenis van zonde en schuld, het begrip des priesterlijken levens elk eenzijdig individualisme bij den wortel afgesneden? Er kan over zijn.

De

dit

geen tweeërlei gevoelen

feit

Schrift legt nadruk op de eenheid

banden der gemeenschap van in Christus

van ons geslacht, op de

alle geloovigen,

op de gemeenschap is de eisch van

en Zijn geestelijk lichaam. Maar dan

wederoptreding van de zichtbare Kerk

Wat

te ontwijken.

die

zijn

in

vastbegrensden vorm niet

vormen anders dan van het

leven,

de

gedachte, het woord, dat niet den eenling in zijn eigenaardigheid,

maar de gemeente

Nu

woelt?

in

haar geestelijke eenheid, den boezem door-

spreekt ieder

—

alleen

het woord. Zij mist het orgaan

levensopenbaring

maal

is

die in het

zoo blijven? Zoo

noodig

om

zich

geen sprake. Zelfs

bij

te

uiten.

Van

om

deze

gesproken woord haar karakter

niet, is er

eenvoudige

solidaire

den Doop en het Avond-

het de individuaUteit van den prediker, niet de

van Christus, dit

is

de Gemeente komt nooit aan

Gemeente legt.

Mag

dan nog openbaring uit den hemel gedachtenreeks onweerlegbaar te

maken; dat de eenheid der geloovigen zich in het Gemeenteleven, dat de Gemeente van Christus zich in een Kerk dat die Kerk zich in haar gemeenschapsvormen uit, en dat de opbouwing onzer Kerk eisch is van dat hoogere streven des geestes, die tot waardeering van het gemeenschapsleven tegen de uitspattingen van het individualisme roept.

Ter

wille

van het

huislijk

De

en nationaal leven komt Dr.

K

uyper

van kan geen maatschappij wederbaren en kan hoogstens vrucht dragen in onwaren, hinderlijken schijn. Maar werkt de genade des Heiligen Geestes dan magisch? Zijn we dan nog in de dagen vóór den Pinksterdag? Of leven we niet in den volheerlijken tijd, dat de Heilige Geest is uitgestort en op aarde woont en Zijn kracht niet maar wil werken, maar werkt, zoodra het lichaam van Christus, zich getrouw aan de tot dezelfde slotsom.

prachtigste Kerkvorm,

de genadewerking des Geestes,

eischen des Evangelies, in

Calvijn, van

's

Luther

Heeren

belofte,

en

zijn

is

tot niets

uitblijving

nut,

gemeentelijken

Zwingli

bij

vorm openbaart?

zouden, pleitend op de trouw

de toevloeiing des Heiligen Geestes geprofe-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen