Leven en arbeid van Dr. A. Kuyper - pagina 337

harnas.

Wat

DR.

KUYPER ALS REFORMATOR DER KERK.

viel

men hem

dat

lastig,

hij

315

eenige jongelieden uit een

naburige gemeente had onderwezen en aangenomen; gelukkig dat bleek dat gedurende den leertijd hun domicilie

in de gemeente van had zich vergrepen door van het bankje van den voorlezer een catechiseermeester tot de gemeente te laten spreken! De mug werd uitgezeegd en de kemel doorgezwolgen

Ds. H. was gevestigd geweest.

Hij

Het een en ander griefde hem zoodanig, dat tot

de Afgescheidenen over

hij

veel neiging gevoelde

gaan. Enkele zijner vrienden: Scholte,

te

Brummelkamp, van Raalte en Buddingh, vervolgd wegens overtreding van de bepaling, dat eiken Zondag minstens één gezang-vers moest worden opgegeven, hadden dien stap reeds gedaan En dan

schrijft Ds.

Heldring:

„Ik kon echter niet besluiten hen te

maar achtte het veeleer plicht te blijven en redding te zoeken in den boezem onzer kerk zelve. Geen zuurdeesem afgezonderd van de maten meels, integendeel» eerlijke strijd en natuurlijke ontwikkeling van onze kerk, zoo mogelijk door terugkeer tot de waarheid en tot de volgen,

aloude grondslagen

in

onze belijdenisschriften."

Heldring was

Voor Ds.

het niet duidelijk dat onze belijdenis-

aan de drie doode maten meels waar het zuurdeeg in moet, maar wel als eene „heilige vergadering der ware Christgeloovigen", al zijn daaronder hypocrieten gemengd, die als een zuurdeeg moet werkzaam zijn. Toen het boekje van Ds. Heldring uitverkocht was, verlangde men een tweede editie, maar hij gaf het niet meer uit, omdat het hem gebleken was, dat het kwaad bloed had gezet. „Ofschoon er geen namen in genoemd worden, was het toch hier en daar wat persoonlijk schriften geen kerk

geweest en

kennen

gevoelde, dat mijn Christendom zich niet in die richting

ik

mocht voortbewegen. door een

gelijk

strijd

Ik

had mijn overtuiging uitgesproken en daar-

begonnen: maar

ik

begeerde dien

niet voort te zetten

op eene wijze, waarvan mogelijk afscheiding van onze kerk het einde

zoude worden." Aldus lezen

He

1

d

De

r

i

wij in:

„Leven en arbeid van Ds. O. G.

n g."

antithese

voortvloeien

was

gesteld,

maar de gevolgen

die daaruit

werden gevreesd en daarom trok Ds.

zouden

Heldring

zich terug.

Ds.

Heldring

met hen

bleef echter behoefte gevoelen

aan gemeenschap

„die door den Heiligen Geest hebben leeren kennen, dat de

Gereformeerde Kerkleer

niet uit

den mensch, maar

uit

God

is."

Er

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen