Ad Valvas 2006-2007 - pagina 330

AD VALVAS 22 FEBRUARI 2007

PAGINA 4 innovatie gegeven, vooral in de vorm van kennisontwikkeling. Nu is het tijd om die kennis naar de markt te brengen. Dat houdt in dat kennisinstellingen en het bedrijfsleven nauw moeten samenwerken, multidisciplinair moeten denken en over de landsgrenzen kijken. Ik vergelijk het maar met de natuur: we hebben nu zoveel geïnvesteerd in krachtige rupsen. Het zou toch zonde zijn als daar nu geen prachtige vlinders uitkomen."

VOEDINGSZAKEN JAAP SEIDELL hoogleraar Voeding en gezondheid bij het Instituut voor Gezondheidswetenschappen

'Meer belasting op ongezonde voeding'

"Heel goed dat er geen ministerie van Landbouw in het VU-kabinet is: dat benadert voeding puur economisch. Het geeft grote subsidies op de boterberg, maar groenten worden 'doorgedraaid' als de prijs te laag is. Ik zou als minister voorzichtig gaan morrelen aan drie voedingsissues die nu te weinig aandacht krijgen: ontwikkelingssamenwerking, duurzame productie en gezondheid. "De broccoli in onze supermarkten komt uit arme landen, terwijl de mensen daar honger lijden. Anderzijds neemt diabetes er toe, omdat de inwoners bijvoorbeeld zelf de ongezonde palmolie maar opeten die wij niet meer willen. Ik wil iets aan die ongelijkheid doen. Ons voedsel wordt dan duurder maar dat mag ook wel. We hebben nog nooit zo'n klein deel van ons inkomen besteed aan voedsel als nu. "In Nederland hebben de armste groepen de meeste chronische ziekten. De huidige overheid vindt gezond leven een verantwoordelijkheid van burgers zelf. Ik zou meer fietspaden en speelplaatsen laten aanleggen in 'arme buurten', belastingtarieven op gezonde en ongezonde voeding aanpassen en meer aan kennisoverdracht doen. Veel allochtone vrouwen denken nog steeds dat dik zijn gezond is; veel autochtonen kunnen niet meer koken."

SOCIALE ZAKEN RUUD KOOPMANS hoogleraar Sociologie

'Ontslagreclit versoepeien' "Als minister ga ik de toegang tot de WAO met versoepelen. De regelmg is een gedrocht, er maken nog steeds 700.000 mensen gebruik van: absurd hoog vergeleken met andere Europese landen. Vaak hebben deze mensen

>Benali

'Effectieve aanpali armoedevermindering'

vage klachten, dus ik ben uitdrukkelijk voor herkeuring. De WAO bevordert ook de integratie niet. In de jaren tachtig zijn veel eerste generatie Turken en Marokkanen daarin geloosd, met als gevolg dat zij slecht integreerden in de samenleving en de Nederlandse taal onvoldoende leerden. Hun kinderen groeiden vervolgens op in uiikeringsgezinnen. De WAO is een verkeerde vorm van zachtheid. Het is veel beter het geld te investeren in re-integratieprojecten. Ook integratiebevorderend is de voorgestelde leerwerkplicht voor jongeren tot 27 jaar. "Om de flexibiliteit op de arbeidsmarkt te vergroten, zou het ontslagrecht versoepeld moeten worden. De regeling zoals hij nu is, lijkt de zwakken te dienen maar dat is slechts schijn. Voor mensen die geen baan hebben, is het een slechte zaak. Meer flexibiliteit aan de onderkant van de arbeidsmarkt is beter voor de arbeidsparticipatie. Kijk naar Engeland, daar komen veel meer migranten aan de slag. De vakbonden zijn wat dit betreft conservatieve krachten in Nederland."

ONTWIKKELINGSSAMENWERKING JAN WILLEM GUNNING hoogleraar Ontwikkelingseconomie

" 1 . Effectiviteit (in termen van armoedevermindering) moet centraal staan. Ontwikkelingsbeleid is te veel binnenlandse politiek geworden: welke groep kan met welk middel tevreden worden gesteld? De overheidsactiviteiten die Nederland steunt in ontwikkelingslanden (onderwijs, wegenbouw, gezondheidszorg) moet men onderwerpen aan serieuze impactevaluatie, waarbij het gaat om het systematisch leren van ervaringen. Klinkt vanzelfsprekend, maar is het niet. 2. Schuldverlichting zoals voorgesteld in het regeerakkoord maakt arme landen armer tenzij extra middelen daarvoor vrijmaakt, maar dat is niet de bedoeling. 3. Het directoraat generaal internationale samenwerking moet een professionele organisatie worden en geen doorgangshuis voor diplomaten: er is te weinig kennis van zaken. 4. Niet het kiesstelsel (meerpartijenstelsels) moet centraal staan bij het ondersteunen van democratiseringsprocessen, maar de mate waarin machthebbers verantwoording moeten afleggen. (Donoren hebben in Afrika met hun eenzijdige enthousiasme voor democratisering voor veel problemen gezorgd.) 5. Nederlandse expertise niet opdringen aan ontwikkelingslanden maar toegang ertoe faciliteren. Nederland heeft nuttige kennis op relevante terreinen (landbouw, watermanagement, instituties zoals de WTO). Het is zinniger overheden in ontwikkelingslanden te helpen de weg naar die kennis te vinden dan uitvoersubsidies te geven aan Nederlandse bedrijven."

VOLKSGEZONDHEID

Reageren? Graag! Wilt u adhesie betuigen aan deze nieuwe ministers, of Juist met tien in discussie over liun plannen, mail dan naar: pers@vu.nl, of bel met de persvooriicliting: 020-5985661.

WOUTER ZUURMOND hoogleraar Palliatieve zorg en pijnbestrijding

Colofon

'Geen verzeiieraar op de dolitersstoei'

Hoofdredactie: Monique Bekkenutte (Dienst Communicatie) Marieke Schilp (Ad Valvas) Teksten: Merlijn Draisma, Ronald van Gelder, Mirjam Gouweloos, Rianne Lindhout, Tanja Terpstra, Teunis van Wijngaarden Eindredactie: Maaike de Hon Foto's: Rob Bomer (cover), Marijn Alders, Christiaan Krouwels, Peter Strelitski, Yvonne Compier, Annuska Houtappels, Richelle van der Valk, Peter Valkx, Jaap Wals lilustratles: Merlijn Draisma, Bas van der Schot Layout: Rob Bomer Druk: Dijkman Offset, Diemen Contact: pers@vu.nl of bel 020 5985661.

"In de gezondheidszorg moet de patiënt centraal staan. En moeten we blijven streven naar zo veel mogelijk handen aan het bed. Minder bureaucraten, minder managementteams en interims. Daar moeten we heen: geen galeischip met twintig drummers en één roeier! De bureaucratisering moet teruggedrongen worden en terug naar de kern van de zorg.

>Griff

"De financiering van de gezondheidszorg is een ander aandachtspunt. Geen verzekeraar op de doktersstoel: de arts moet blijven bepalen wat goed, beter en best is voor de patiënt. De verzekeringen mogen meepraten, maar geen directieven uitvaardigen. Daar is niemand bij gebaat. "We moeten beter anticiperen op de toekomstige zorg; inspelen op de zorgbehoeften van straks. Een voorbeeld: de maatschappij is aan het vergrijzen, dus wij zullen op ontwikkelingen die daarmee te maken hebben moeten anticiperen in de gezondheidszorg. Ons richten op de palliatieve zorg, oogheelkunde, orthopedie om maar eens enkele speerpunten te noemen. De toekomst vraagt nu al onze aandacht; daar moeten we mee aan de slag."

De titel van het regeerakkoord waarmee het Haagse VU-kabmet een nieuwe pagina omslaat in de parlementaire geschiedenis lijkt zo van de universiteit geplukt waar de drie coalitiegenoten hun studententijd hebben doorgebracht. Samen leven, samen werken. Het had trouwens ook gezegd kunnen worden door mijn vader of welke eerstegeneratieallochtoon dan ook die zijn rug of handen gaf voor het Nederlandse Wirtschaftswunder van de vorige eeuw. Samen leven en samen werken, we hebben gezien waartoe dat leidt: gebroken ruggen en gebrekkig Nederlands. Maar terug naar de actualiteit: de draaideuren van de VU staan geen moment stil, studenten en onderwijzers vliegen in en uit, nijver en drukdoende in de wetenschap dat arbeid adelt. Arbeid adelt, zou dat niet beter uitdrukken waar dit kabinet voor wil staan? Wie arbeidt, verheft zichzelf. In die zin komen de idealen van de sociaaldemocratie en de zingeving van de christendemocraten mooi samen. Grote tekstschrijvers zijn het nooit geweest, die politici. In hoeverre weerspiegelt deze regering nu de VU? Met de minister van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap, Ronald Plasterk, heb ik ooit een Jaar in een literaire Jury doorgebracht. Zijn tempo was zelfs voor de meest doorgewinterde Libris-Juryleden niet bij te houden. Ook een man bij wie arbeid adelt. Maar Plasterk is zelfverklaard atheïst en valt in dit kabinet een beetje uit de toon. Een van de ministers is van het vrouwelijke geslacht en woont samen met haar vriendin, maar, zo stond er netjes in het curriculum bij, zij is wel van hervormde huize. Nee, de degelijkheid en no-nonsense die zowei de VU als het kabinet uitstralen, komen het best samen in de twee staatssecretarissen bij wie in het DNA nul komma nul gereformeerdheid of protestantisme te ontwaren valt: Aboutaleb en Albayrak. Zo vernuftig zijn ze, dat ze zich helemaal hebben geplooid naar het ouderwetse werkethos dat door Norbert Elias als karakteristiek voor de protestantse middenklasse werd beschreven. Zo netjes en keurig zijn ze ook, dat ze met gemak op zondagochtend het stokje kunnen overnemen van de dominee in de Nederlands Hervormde Kerk mocht hij een koutje hebben gevat. Met drank zijn ze ook matig, als goede moslims, maar ook omdat ze goed begrijpen dat overdaad al snel schaadt in Nederland. In de wijze waarop deze twee de banden met de achterban dan weer soepel dan weer strak in de hand houden, is de invloed van een Abraham Kuyper te ontwaren. Soevereiniteit in eigen knng, ja graag. Had Aboutaleb Visser geheten en Albayrak Van Veen, dan zouden we niet eens doorhebben dat we hier te maken hebben met politici die hun wortels ver weg hebben van de Hollandse klei waar de Statenvertaling en andere literaire hoogstandjes uit omhoog zijn gerankt. En zo zien alleen degenen die zeer zijn doorgevoerd in de Hollandse politiek, waann dit kabinet is geslaagd: een kleine revolutie afdraaien zonder dat een haan ernaar kraait. Had Ronald Plasterk nog zijn column gehad, dan zou hij hier zeker melding van hebben gemaakt.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen