Ad Valvas 2006-2007 - pagina 25

AP VALVAS 7 SEPTEMBER 2006

O N P E R V y i J S

PAGINA 5

Zo komt het over Wat is een goede docent? De genomineerden voor de VU-Onderwijsprijs kregen afgelopen maandag ieder een half uur om dat te laten zien. Humor blijkt in elk geval onmisbaar. TEKST: MARIEKE SCHILP FOTO'S: AVC/PETER VALCKX

lATRlN 1<1NKENAUER hoofddocent sociale psychologie SANDJAI BHULAI docent wiskunde 'Contact met klanten: van ergernis tot Erlang'- zo heet het college van Bhulai. Of we weten wat Erlang is? Tegen beter weten in hoop ik nog dat het Duits zal zijn voor 'verlangen'. Van ergernis naar verlangen - wat een mooie poëtische lezing belooft dit te worden. Maar nee. Erlang is de naam van een Deense ingenieur en wiskundige, die rond 1900 een formule ontwierp voor wachttijdberekeningen. Dit college gaat namelijk over het efficiënter laten werken van callcenters met behulp van wiskunde. Met een hilansch filmpje zet Bhulai het probleem neer. Een man in India vormt in zijn eentje het callcenter van diverse bedrijven. Hij wordt bestookt met vragen: van een jongen die zijn videorecorder niet aangesloten krijgt, via iemand die een reisje wil boeken, tot en met een moedeloze vrouw die de SOS-dienst denkt te bellen en aankondigt dat ze met een broodrooster in bad wil stappen. Dat kan één man niet aan, natuurlijk, en niemand hoeft zich te verbazen als de vrouw uiteindelijk de raad krijgt om goed te controleren of de stekker wel in het stopcontact zit - het advies dat voor de videoklant bedoeld was. Veel gelach in de zaal. Maar voordat het een melige boel wordt, staan er ineens ernstig wiskundige formules op het scherm. Bhulai praat luid maar snel, strooit met afkortingen en Engels marketingjargon, maar blijft checken of de zaal hem kan volgen. In vliegende vaart voert hij ons van ogenschijnlijk simpele wachtrijschema's, via 'a is labda maal bèta Erlang' naar een formule die de halve muur bedekt. Qua wiskunde ben ik dan al afgehaakt. Bhulai: "Dit is een draak van een formule, maar onze studenten kunnen hem zó afleiden." Wat overblijft is de opluchting dat het echt niet normaal is als een helpdesk je langer dan twintig seconden aan de lijn laat hangen, en dat daaraan gewerkt wordt.

"Ik heb voor dit college nieuwe schoenen gekocht." Met deze simpele mededeling maakt Finkenauer duidelijk dat wij, haar toehoorders, haar gedrag al hebben beïnvloed vóórdat we daadwerkelijk in de zaal zaten. En die invloed van mensen op eikaars gedrag en gedachten is een belangrijk onderzoeksgebied van de sociale pyschologie. Finkenauer geeft in een half uur een indruk van haar inleidende colleges voor eerstejaars, en maakt meteen van de gelegenheid gebruik om een vooroordeel weg te nemen, namelijk het idee dat sociale psychologie zich bezighoudt met dingen waar we allemaal over kunnen meepraten. Dat dachten we maar. Volgt een rijtje onderzoeksvragen met voor velen verrassende uitkomsten. Bijvoorbeeld: vraag een verliefde studente hoe lang ze verdrietig zal zijn als haar relatie stukloopt, en ze zal zeggen: dan word ik nooit meer gelukkig. Onzin, weet Finkenauer. Uit onderzoek is gebleken dat de lijdensweg van een student-met-gebroken-hart gemiddeld drie weken duurt. Met aansprekende voorbeelden uit het dagelijkse leven, over het belang van geuren en de charme van Bill Clinton, haalt Finkenauer ons haar vakgebied binnen. Ze blijft een beetje in de hoek van de zaal staan en spreekt zacht, dus om haar goed te volgen moet je je wel concentreren. Dat kost geen moeite. Vooral niet wanneer ze duidelijk maakt dat haar vak het individuele overstijgt, en ook maatschappelijke fenomenen probeert te verklaren. Wat zijn de risico's van sociale uitsluiting? En slijmen op de werkvloer, werkt dat, en hoe ver kun je daarin gaan? Zo ver als je wilt - is de conclusie. Hoe meer je tegen iemand slijmt, hoe beter - ook als je het er dik bovenop legt. Dat laatste wil er niet bij alle toehoorders in, maar Finkenauer treft het in een formule: 'menselijk denken, doen en voelen is f (persoon x situatie)'. De boodschap is duidelijk: sociale psychologie is een volwaardige wetenschap. En Finkenauers ouders, die aanvankelijk tranen van teleurstelling moesten bedwingen, zullen zich uiteindelijk wel hebben neergelegd bij het feit dat ze geen arts of advocaat geworden is.

ADRÏAAN IIOOGEiMJOOKN docent m e t h o d e en technieken Hoogendoom is blij dat hij dit gastcollege kan geven. Afgelopen zaterdag is hij getrouwd, gisteren moest-ie bijkomen van het feest, en morgen gaat hij met Wendy - ze zit op de voorste rij - op huwelijksreis. Hoogendoom lijkt ons vooraf te willen waarschuwen voor zijn eventuele gammel-zijn, maar dat valt reuze mee. Zijn stem is zacht maar duidelijk, en op vragen uit de zaal heeft hij meteen een helder antwoord. Wat is een goede docent, vraagt hij, en wie bepaalt dat? De studenten natuurlijk. Iedereen kent de evaluatieformulieren die docenten met regelmaat aan hun studenten uitreiken. Hoogendoom heeft de antwoorden van zo'n enquête in een spreadsheet gezet: welk cijfer geven studenten hem, en hoe scoort hij op onderdelen als helderheid, interesse in studenten, stimuleren, kennis van het vak? Wanneer iemand uit de zaal verrast opmerkt dat hij weliswaar van een student een negen heeft gekregen, maar van een ander ook een krappe twee (!) wordt het toch tijd voor eerlijkheid. Dit zijn niet de scores van Hoogendoom zelf, maar die van een professor uit de Verenigde Staten, ze dienen maar als voorbeeld. Dit college leert ons iets over de interpretatie van evaluaties. Wat zeggen de afzonderlijke scores ons, en hoe kan een docent zijn score verbeteren? Er komt een uiteenzetting over start- en hellingsgetallen. "Maar dat is middelbareschoolwerk, hier hebben we het over constante en regressiecoéfficiënt." Aanvankelijk is het rekenwerk nog simpel, maar hoe meer variabelen, hoe lastiger. Wat je dan nodig hebt is het multipleregressiemodel. De nieuwe Powerpoint-sheet laat echter iets heel anders zien: een gelukkige Adriaan en Wendy, met hun kinderen. Hoogendoom: "Kijk, hier snijden we de bruidstaart, en ja: dat prachtige terras met zwembad is het doel van onze huwelijksreis morgen..." Om even later de sprong te maken van een puntdiagram met twee factoren naar een vijf-predictorenmodel. En het antwoord op de vraag wat een goede docent is? "Heb kennis, stimuleer, en wees helder!"

Eerstejaars ingewijd in academische wereld

'De universiteit is geen school' Uitleggen wat de universiteit eigenlijk is, gebeurt steeds vaker in de introductietijd. Bij de faculteit Sociale Wetenschappen (FSW) kregen de eerstejaars e r zelfs een apart college over. DIRK DE HOOG

Bij de ingang van het Wis- en Natuurkvmdegebouw hangt een spandoek met de uitdagende tekst: 'We gaan weer naar school'. "Gevonden op straat", legt een van de aanwezigen in de kamer van Geovusie uit. Toevallig tnoesten vorige week woensdag wel zo'n 250 nieuwe studenten bij Sociale Wetenschappen het spandoek passeren op weg naar het

introductiecollege 'Wat is een universiteit?', gegeven door Gjalt de Graaf, universitair docent bestuurskunde. Voor de zomer had hij voor een kleine groepje studenten al een keer een dergelijk college gegeven en de faculteit vond het een goed idee om het in de introductietijd voor alle eerstejaars te doen. "Ik wil jullie kennis van en trots op de academie vergroten", legt de jonge docent uit. "Wat is een professor?" vraagt hij. De antwoorden uit de zaal zijn nauwelijks te verstaan en verzanden in geroezemoes. "Een professor is iemand die een leerstoel bezet", is het wat raadselachtige antwoord. De volgende vraag: "Wat is het verschil tussen een universiteit en een hogeschool?" Een studente geeft schuchter antwoord: "De universiteit is geen school". Daarmee raakt zij precies de aanleiding voor

dit college. Voormalig rector Taede Sminia zei deze zomer in een interview met Het Parool. 'Studenten zijn minder volwassen. Ze hangen toch aan vader en moeder. Studenten zeggen nog: ik zit op school. Ik corrigeer dat altijd. Je krijgt geen les, je volgt een college. Ze verstaan niet meer de kunst om te zeggen: ik sluit de wereld af en stap nu in een andere wereld. Dat moet terugkeren.'

Foute woorden De Graaf noemt in zijn college een rijtje foute woorden: leraar, school, huiswerk, proefwerk, diploma en kantine. Van nu af aan zijn deze woorden verboden, als je echt mee wilt tellen. "En plagiaat is echt een doodzonde", zegt hij dreigend. "Overschrijven van internet zonder bronvermelding is ook plagiaat", voegt hij

eraan toe. Na wat uitwijdingen over ontologie en epistemologie lijkt het college de meeste aanwezigen behoorlijk boven de pet te gaan. Opvallend veel studenten zitten aandachtig gebogen over nrc next, waarin een artikel staat met de titel 'Vrijen graag, maar wel zonder condoom'. Ondanks de misschien niet helemaal geslaagde vorm vindt Greetje de Jong van het Centmm voor Studie en Loopbaan het een leuk initiatief "Heel wat studenten weten niet precies wat een universiteit is en wat academische vorming inhoudt. Dan kan het nuttig zijn ze daarin wegwijs te maken. Andere faculteiten zijn daar ook mee bezig. Het is nog zoeken naar de vorm. Misschien moeten we een folder of een website maken met iets als een academisch alfabet."

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen