De roeping der gemeente jegens hare opzieneren - pagina 10

8 zondelast, en w i l zieleinedicijn toedienen. E n zou m e n , bij de ligtachtiug van deze liefdezorg des Heilandsche zondevrucht en 's Heeren ongenoegen i n de geschiedenis van zulk een persoon of gemeente niet k u n n e n lezen r" E n hoe geheel vreemd van den leergragen leerlingsgeest is h e t , zoo men niet als l e e r l i n g , maar als regter zich daar plaatst en vergeet, dat J e zus door Zijne vrijmagtig verkorene werktuigen hier arbeidt en leert, en wel met doel om ons op te bouwen en te volmaken. — D e gevorderde, k i n derlijke, onderdanige leerlingsgeest, waardoor men heilbegeerig het middel uit Gods hand g e b r u i k t , neemt niet weg de geestelijk geoefende z i n nen des onderscheids, noch de roeping tot onderscheiding van goed en kwaad, welke i n volkomene harmonie staat, met dien zachtmoedigen geest, waarin men het woord moet ontvangen. Deze zachtmoedige wijsheid van B o v e n , die gevorderde leerlingsgeest, waardoor hij dankbaar die hemelvoeding, die herderzorge geniet, zoo geheel i n strijd met die ligtzinnige en hoogmoedige beoordeelingszucht, maakt den mensch geen dwaas, zoodat hij de stem des Herders niet van die eens moordenaars zou k u n n e n onderscheiden , maar geeft hem de z a l v i n g , die alle dingen proeft. D i e ter kerke gaat om den man eens te hooren, en zijne gaven te beoordeelen, verbeuzelt den tijd met een nietig sterveling; hij versmaadt Gods boodschap en verspilt zijne ziel. D i e zich ter neder zet, om de regtzinnigheid te beoordeelen, maakt zich door dwazen waan de bediening onnut. E n die het waagt door l i g t z i n nige of versmadende beoordeelingen zijne dwaasheid i n het licht te s t e l len , verderft voor anderen de edelste gave Gods op aarde. Tot verbazing en verstomming, zal de eeuwigheid die roekelooze scherts en waanwijze berispingszucht omtrent de p r e d i k i n g , als schuldig aan de verbreking en uitblussching van het werk des Geestes openbaar maken. — E e n jongel i n g , verslagen onder de p r e d i k i n g , verwacht, te huis komende, dat al de huisgenooten de diepe i n d r u k k e n met hem deelen, en dat ouders en huisgenooten, daar hij uit schaamte z w i j g t , er van zullen beginnen te sprek e n . E l k echter, zoekt, tot zijne verbazing, verstrooijing i n dagelijksche gesprekken. — Hierdoor begint hij zijn eigen gevoel en beschouwing te wantrouwen. A a n tafel zittende, loopen de gesprekken over de personen en kleeding, welke men gezien heeft, en op ligtzinnige wijze over den P r e diker. H e t benaauwde zijn hart; doch, toen ook ten laatste de vader zich afkeurende aanmerkingen over toon en uitdrukkingen veroorloofde, oordeelde de jongeling zeker i n zijne beschouwing te dwalen. H i j werd over zijn ernst nog meer beschaamd, en besloot zich tegen die gevoeligheid te verzetten, welke hij na eenigen tijd worstelens tebovenkw am. K o r t daarop overviel hem ziekte en stervensstonde, en het geweten ontwaakte op nieuw; doch, o! wat zielberoerend schouwspel werd het n u voor dat gezin, toen de stervende jongeling de oorzaak zijner verharding en van zijn verloren 7

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen