Uit de Pers

Bij den uitgever W. H. Zurich, te Doetinchem, zijn YoXV& preeken van den bekenden volksrede naar De Witt Talmage ter perse gelegd.

De eerste preek die in deze reeks uitkwam, heeft tot titel: Onze Bijbel., en is een met gloed geschreven stuk, waarin voor de autoriteit der Heilige Schrift met volle beslistheid wordt opgekomen.

Eigenlijk is het geen preek, maar meer een lezing over dit onderwerp, en de tekst die er uit Rom. 3:4 boven staat, is niets meer dan een motto.

Als proeve van predikatie in den Dienst des Woords is het uit dien hoofde alles behalve een model; maar als welsprekend getuigenis tegen den geest, die thans al meer de vasrigheid der Heilige Schrift ondermijnt, verdient ditastuk lezing en herlezing.

Dat het geheel vrij van bombastische zwelling is, beweren we niet. Het is echt Amerlkaansch. Maar toch doet het goed zulk een bezield getuigenis van zulke lippen te hooren.

In Amerika vooral riep men om een gelouterden, om een herzienen, om een minder aanstootelijken Bijbel. En daartegen nu gaat Talraages getuigenis in.

«De Bijbel moet herzien'worden, " durven sommigen op en buiten den kansel beweren. Het behoeft ons volstrekt niet te verwonderen, dat de wereld de Heilige Schrift aanvalt; maar het is wèl verbazend. Christelijke predikanten te vinden, die aan dit in den Bijbel tornen, en dat in den Bijbel loochenen, totdat tal van goede zielen in twijfel en onzekerheid verkeeren omtrent de gedeelten van den Bijbel die zij moeten gelooven, en de gedeelten die zij behooren te verwerpen.

De snoodheid van die predikanten, die in dezen tijd den Bijbel over den hekel halen, is zoo klaar als de dag. In onze dagen wordt de Bijbel bestookt met lafhartige spotternijen, met verdraaide voorstellingen, door ongeloovige mannen van wetenschap, door al de ondeugden der aarde en al het venijn der hellewereld; en juist in dezen veelbewogen tijd zien wij, dat predikers van het Evangelie zich gezamelijk opmaken om een vijandige critiek te oefenen op het Woord van God!

Ach I het doet mij denken aan een stoomschip in een najaarsstorra : als de golven heenslaan over den top van den grooten schoorsteen, en de scheepsluiken zijn vastgesjord, en menigeen het vergaan en het zinken der stoomboot^voorspelt, — verbeeldt u, dat er dan juist op dit oogenblik eenigen van het scheepsvolk, met bijlen en zagen in de hand, naar beneden gaan in het ruim van het schip, en daar dan eenige planken trachten weg te zagen, 'en enkele rondhouten los te breken, omdat het hout, volgens hun gevoelen, niet uit het rechte bosch afkomstig is! Het schijnt mij geene aanbevelenswaardige bezigheid voor de bemanning van een schip toe, als zij de daar buiten woedende stormen hier binnengaat helpen met bijlen en zagen. Welnu, dit oude Evangelie-schip, met het brullen en bulderen van de aarde en de hel rondom zijn voor-en achtersteven, en met muiters op het dek, heeft een buitengewoon ruwe reis; maar ik heb opgemerkt, dat er nog geen der rondhouten van zijne plaats is verwrongen, en de Kapitein hee't gezegd, dat Hij er wel een oog op zal houden. Het stoomschip zal tegen den storm bestand blijken, — maar geen vertrouwen in hen, die op het dek aan 't muiten slaan!

Wanneer ik mannen van Christelijke belijdenis in dezen veelbewogen tijd de Heilige Schrift over den hekel zie halen, doet mij dat denken aan een vesting, die vreeselijk gebombardeerd wordt, terwijl de soldaten op de wallen, in plaats van heen te snellen en de kanonnen te gaan laden, en denbenoodigden voorraad kruid en lood uit het ammunitiemagazijn te helpen halen, — met houweelen in de hand hun best doen om hier en daar wat steenblokken uit den muur te halen, omdat die, volgens hunne meening, niet uit de rechte groeve afkomstig zijn. O, mannen op de wallen ! gij deedt beter met al strijdend den gemeenschappelijken vijand af te slaan, en hen al vechtend neer te vellen, in plaats van uw best te doen om bressen in den muur te maken!

Er staat niets in den Bijbel, dat mij aan 't twijfelen brengt. Er, staan vele dingen in, die ik niet begrijp, die ik niet beweer te begrijpen, en hier in deze wereld nooit begrijpen zal. Maar dat zou dan toch ook wel een zeer nietige God zijn, die volkomen begrepen kon worden door den menschelijken geest! Dat zou al een zeer kleine Oneindige zijn, die afgemeten kon worden door het eindige ! Gij moogt niet verwachten, de bliksemstralen en donderslagen van den Almachtige op een apothekers balans te kunnen wegen. Uitgaande van het denkbeeld, dat God alles doen kan, en dat Hij bestond in den beginne, en dat Hij op dit oogenblik nog bestaat, — is er niets in de Heilige Schrift, dat twijfel of onzekerheid in mijn hart kan wekken. Hier sta ik, niet als een versteend voorwerp uit lang vervlogen eeuwen, opgedolven uit een van de vroegste lagen der aardkorst, afgevallen van het rek met zeldzaamheden van een oudheidkenner, — maar hier sta ik, in het laatste gedeelte van onze roemruchte negentiende eeuw, als een man, die in den geheelen Bijbel gelooft, van regel tot regel, van woord tot woord, van a tot z!

Bovendien ben ik een tegenstander van alle «herziening der Heilige Schrift." omdat, indien deze poging slaagde, zij op de vernietiging van den geheelen B ij b el uit zou 1 o o p e n. De ongeloovige natuurkundigen zouden roepen: «Er uit met het Boek Genesis!" De ongeloovige sterrenkundigen zouden zeggen : «Er uit met het Boek Jozua!'' De menschen die niet gelooven in de verzoenende offerande, zouden zeggen : «Er uit met het Boek Leviticus!" De menschen die niet gelooven in wonderen, zouden zeggen : «Er uit met al die wonderbaarlijke histories in het Oude en Nieuwe Testament!" — Sommigen zouden zeggen : «Er uit met het Boek der Openbaring!" en anderen zouden zeggen : «Er uit met dien geheelen Pentateuch, met al die vijf boeken van Mozes!" En zoo zou men voortblijvcn «herzien, " totdat hetgeen er eindelijk van den Bijbel overbleef, nog minder waard zou zijn, dan een almanak van het vorige jaar. De «herziening'' der Heilige Schrift staat gidijk met hare vernietiging.

Ik ben óók een tegenstander van deze voorgestelde «herziening" der Heilige Schrift, met het oog op de omstandigheid, dat —• naarmate de m enschen zelfop o ff erend en goed en heiligen toew ij de nd worden — zij het Boek liefkrijgen zooalshet i s. Ik zou wel eens een man of een vrouw willen zien, die zich onderscheiden heeft door zelfopoffering, door toewijding aan God, door heiligheid van leven, die den Bijbel veranderd zou willen hebben. Veleai onzer hebben familie-Bijbels geërfd. Die Bijbels zijn twintig, veertig, vijftig, misschien wel honderd jaren onder eenzelfde geslacht in gebruik geweest. Neemt vandaag dien familie-Bijbel eens ter hand, en zoekt eens of er zich ook eenige hoofdstukken in bevinden, die met potlood of inkt zijn doorgehaald, en of gij daarbij ergens op den rand de woorden kunt vinden: »Dit hoofdstuk is niet geschikt om te lezen." Er heeft ruimschoots gelegenheid bestaan gedurende de laatst verloopen Ij.ilve e !!"• t-t jipi-inon! kf» herziening" van den •^^j' . *-i f.; -Vid va; ) zooüa.ii^i. «ll^iz^^..la!„ , j..i^eiju.-uaf uw grootvader het Boek met aan uwen vader, juist zooals het is, en heeft uw vader het ook niet weer zoo aan u gegeven ?

Zulke_ taal doet goed aan het hart.

Het is het getuigenis van iemand die het getuigenis des Geestes in zijn ziel heeft ontvangen.

Die spreekt, omdat hij gelooft.

KUYPER,

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen