Uit de Pers.

Over de zonde van het individualisme, leest men van de hand van Ds. Sikkel in Hollands Kerkblad het volgende;

De machtige beweging van het individualisme heeft in de bijna voleindigde 19de eeuw ook onder ons haar tienduizenden verslagen.

Die beweging vindt steun in ieders gevallen natuur. Losmaken van den band, waarmee de wi van God onzen wil bond, — zoo begon Satan in zijn val, en zoo begon de zonde in het paradijs. En: ieder een geheel op zichzelven, ieder op eigen gelegenheid, ieder weer zijn eigen gang gaande, — dat is immers het individualisme.

Niet de waarheid bestaat, volgens dit individualisme, maar slechts ieders overtuiging. Geen gezalfde Christus, maar slechts een Jeztis; een Heiland, geen Koning. Geen eerbied voor de waarheid, geen gezag der openbaring, maar slechts eerbied voor elks geloof uf ongeloof. En ieder in die overtuiging en in zijn streven los van den ander; aan geen band van belijdenis zelfs met geestverwanten; tot geen eenheid verplicht; vrij om te gaan en te komen voor heden, zonder band voor morgen; geen gemeenschap, geen overieg, geen contract, geen afspraak, geen voorgangers, geen leiders, geen partijen, geen program, geen orgaan, geen vaandel, geen leger.

Los.

Maar los is doodJ

Dood is - wat uit zijn levensband valt.

De ziele dood zonder den band der gemeenschap van God; het lichaam dood zonder dên band der ziele; de mensch eeuwig dood zonder den band met den Christus en zijne gemeente.

Dood is de bloem zonder de plant, de plant zonder den wortel, de wortel zonder de aarde.

Het individualisme is zelfvernietiging, gelijk alle zonde zelfvernietiging is. Het individualisme is zelfvernietiging, zij het ook weer op geh^l andere wijze als het neo-malthusianisme. Het individualisme kent ten slotte geen huwelijk, geen gezm, geen gezag, geen volk, geen kerk. Het individualisme brengt uw ellende weer verder, uw ellende tot den dood; het vernietigt alle organisme in het leven, in den arbeid, en maakt alle man weerioos; het breekt aller kracht door ieder op zichzelven te laten, en doet straks in moedeloosheid en wanhoop wegzinken; het maakt allen eigenwijs, waanwijs, om zelf over alles te besUssen, en het brengt eindelijk het gekrenkte verstand, het verongelukte hart van velen tot krankzinnigheid en zelfmoord. Het individualisme maakt allen tot machtelooze voorwerpen voor een tyran als Napoleon; het voert tot Rome's paus terug, om een schuilplaats; het brengt tot dwaze hoerschappij als die in het leger des heus wordt geduld; of wel het brengt weer den keten der slavernij; de slavernij in den arbeid; de slavernij in hot svrije" huwelijk; de slavernij tegenover het kapitaal; de slavernij tegenover den «staat"; de slavernij tegenover allen en ieder, die lot kracht weten te komen boven de ontbonden en daarom weerlooze menigte op ieder gebied van wetenschap en geloof, van arbeid en volksleven.

De oogen gaan dan ook allerwegen voor de ellende van het individualisme open. De werklieden, die de dupen werden der vernietiging van het arbeidsorganisme, sluiten zich aaneen, en weerstaan dan de macht, die hen zou verteeren, in werkstaking en overleg. Heel de wereld door wordt in aaneensluiting vernieuwing van kracht gezocht. Tegenover hetjindividualisme stelt zelfs zich het socialisme, met den eisch, dat allen tot gemeenschap in den arbeid verplicht zullen worden. Over Kamers van Arbeid, waarin de arbeid en de arbeiders hun verband hebben, wordt gedacht en gesproken.

Al dreigt hierbij ook het gevaar, om andermaal in eigen strik te vallen, waar een willekeurig verband in plaats van Gods ordinatie gezocht wordt.

De belijdenis verkrijgt onder de geloovigen weer beteekenis als band; voor wat een kerlc is, ontvonkt weer het vuur van den geestdrift in veler gemoed. De verbonds\s: ex zegepraalt op het individualisme in de beschouwing der genade. Het \sx\njerbanA. krijgt voorkeur boven de losheid van een eigen troepje. En de ineensmelting schijnt als het versche brood den honger der ontwaakten naar de openbaring van Christus' gemeente te prikkelen, terwijl het dwingen om apart te blijven, als een beschimmelde korst aan sommige onverniui-wbare hardslapenden in hun zielloozen individualistischen kerkdijken droom gelaten wordt.

Zoo is er ontkoming aan den dood, waarmee nu reeds het individualisme de levensworsteling dreigde.

Nog werd echter niet met bewustheid het individualisme met wortel en tak uit onze kringen gebannen. Nog werkt de oude zuurdeesem in velen en in velerlei na. Nog is de samenbinding niet op alle gebied gevonden en geliefd, waarop wij ons Gereformeerd beginsel hebben te laten gelden.

Laat mij de pers eens tot voorbeeld nemen.

Gij hoordet van de modernen te Schiedam. Zij sluiten zich aaneen voor hun ongeloof; zij kiezen een voorganger en geven hem een onafhankelijk bestaan; zij zetten een gebovnv en schromen niet daar offers voor te brengen, opdat het niet door schuld bezware. Maar zij geven ook een blad uit. Met Januari beginnen ze. En in twee maanden heeft dat blad voor de modernen van Schiedam 700 abonné's. Ze nemen ieder een abonnement voor hun rekening. «Ieder man een geweer"; zoo verstaan zij de krijgskunst. En zoo heeft hun blaadje reeds meer abonné's dan het getal der leden van den protestandenbond in hun kring bedraagt.

En wij ? En gij ?

Vatten de Gereformeerden het? Ieder man eeri geweer. IJveren zij voor de bladen, die hunne beginselen bepleiten? Rekenen zij die bladen de hunne ? Weren zij de bladen van hun tegenpartij uit hun kring? Steunen ze allen uw pers? Vatten ze de koe bij de horens, om het publieke woord hunner beginselen te verspreiden? Vindt gij hun huwelijk, de geboorte hunner kinderen, het overlijden der hunnen, hun aanvraag om dienstbaren, de aanprijzing van hun handel of bedrijf in hun blade a onder de advertentiën bijeen? Toonen ze besefte hebben, dat ze één publiek belmigyithhfal

Men weet hoe sinds het vierde eener eeuw ook onze strijd ging tegen dezen boezen kanker.

Maar vergeet niet, hij ligt in onze zondige natuur, hij ligt in den tijdgeest, hij ligt in onzen volksaard.

Alleen de saambinding des Heiligen Geestes is hier tegengif, om het gif uit te bannen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen