Helpende handen - pagina 36

' I N HET S T R A L E N D E L I C H T DER

34

OFFERVAARDIGHEID'

Niet iedereen was daar overigens gelukkig mee. Dit blijkt onder meer uit het artikel 'Die Nederlandse vrou en die onderwys' in het Zuidafrikaanse dagblad Die Volksstem Ynn 17 februari 1933. De schrijver van het artikel gaf een waarderend verslag van een bezoek dat hij aan de vu had gebracht, maar meende financiële steun uit Zuid-Afrika toch te moeten ontraden: 'Toe ek by die ywerige sekretaresse van die 'bussies'-kollekte 'n besoek gebring 't, klamp sy my dadelik aan om ook in Suid-Africa vir die doel geld in te samel. Ek het toe maar dadelik kou water op haar voortvarendheid gegooi en vir haar vertel dat ons in Suid-Africa self ook so baie geldjies nodig het.' Ook in Nederlands Oost-Indië, waar oud-leerlingen van de vu werkzaam waren als zendeling of bestuursambtenaar, vond het initiatiefvan de Nederlandse vrouwen navolging. Hoewel de leiding van vu-plan 1937 de Indische vrouwen verzocht zich aan te sluiten bij de busjesaktie in Nederland, koos men hier voor een eigen organisatie, die in oktober 1932 naar buiten trad onder de naam 'vu-plan Indië 1937'. Het werkcomité, dat de Indische aktie aankondigde, bestond uit de dames S. M. J. Idenburg-van de Poll (een schoondochter van A. W.F. Idenburg), L.B.Woltjer-van Schelven, W.G. Fernhout-van Deth, J. C. van Andel- Rutgers, J. F. E s ser- Rutgers en T. de Vries-Vrison. Ook in Indië was de leiding dus in handen van vrouwen uit bekende gereformeerde families. De voornaamste reden om een eigen organisatie op te richten, zo schreven zij in hun circulaire, was dat de 'Hollandsche werkwij ze met busjes' voor Indië ongeschikt was: 'De afstanden in Indië maken het vormen van gewestelijke en landelijke comité's over een zóó groote uitgestrektheid, waar nog maar zoo weinig medewerksters zullen zijn, niet wel mogelijk.' Als alternatief voor het sparen met busjes werd aan de Indische vrouwen gevraagd twee maal per jaar een postwissel van ƒ2,50 over te maken aan vu-plan Indië 1937. Dit bedrag was gebaseerd op het dubbeltje per week, dat aanvankelijk in Nederland als minimum was aangehouden. Ook het plan, om een album met de namen van alle Indische spaarsters samen te stellen, was aan de Nederlandse aktie ontleend. Het Kerkblad voor Nederlandsch Indië, dat de oproep in oktober 1932 publiceerde en van een aanbeveling voorzag, maakte tevens bekend dat de circulaire van het comité inmiddels aan i.ooo adressen was toegezonden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen