Worsteling naar waarheid - pagina 157

EEN B E S C H E I D E N

BEGIN

ber 1971 aangetrokken medewerker, dr. Andrew Stuart Tanenbaum. Tanenbaum (^16-03-1944) was in de Verenigde Staten gepromoveerd in de astrofysica. Hij moest daar veel programmeerwerk voor doen, kwam erachter dat hij computers leuker vond dan sterren en besloot programmeur te worden. Omdat hij in Europa meer kans dacht te maken, stuurde hij brieven aan Europese instituten om zijn diensten als FORTRAN-programmeur aan te bieden, onder andere aan S A R A , dat van plan was eenzelfde computer te kopen als die waarmee Tanenbaum veel ervaring had. Na enige tijd werd Tanenbaum om vijf uur 's ochtends wakker gebeld door Reind van de Riet uit Nederland, die hem twee halve aanstellingen aanbood: één aan het MC en één aan de vu. Tanenbaum nam de aanbieding aan. Achteraf bleek echter dat men twee personen door elkaar had gehaald, aangezien een 'echte' informaticus, Kim Gostelow, ook had gesolliciteerd in Amsterdam. Eigenlijk werd Tanenbaum benoemd op de positie waar Gostelow belangstelling voor had; Gostelow kreeg de baan bij S A R A . De anekdote is des te leuker omdat Tanenbaum zich zou ontwikkelen tot een informaticus van wereldfaam. 73 Nog geen twee jaar later werd de tweede (weliswaar buitengewoon) hoogleraar informatica aangesteld: J. W. de Bakker, met als taak het onderwijs en onderzoek in de programmeertheorie. Jacobus Willem de Bakker ("7-3-1939) was een jaargenoot van Van de Riet geweest, maar studeerde twee jaar later af. In 1964 ging hij ook op het MC werken, bij de Rekenafdeling. Na zijn promotie in 1967 werd hij sous-chef van de sectie Nonnumerieke Research en Onderwijs; in 1971 sous-chef van de Rekenafdeling. In 1973, toen deze laatste afdeling na een aantal wijzigingen de naam 'Informatica' kreeg, werd De Bakker er de eerste chef. 74 De beide uitbreidingen van de staf Informatica hadden echter wel wat voeten in de aarde. Tanenbaum was van joodse komaf, hetgeen enige discussie opleverde met betrekking tot de grondslag van de vu. Tijdens sollicitatiegesprekken was het altijd Van de Riet die het onderwerp 'grondslag' aansneed: hij nam boekjes mee en probeerde er een daadwerkelijk gesprek over te hebben. Het was immers niet ongebruikelijk dat tijdens sollicitatiegesprekken na de ondervraging over onderwijs en onderzoek nogal abrupt werd overgegaan op 'De Doelstelling'. De sollicitant kreeg dan van de voorzitter een papier waarop de doelstelling of de grondslag stond; deze kon hij of zij dan doorlezen. Van de

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen