Kleine luyden in ontwikkeling - pagina 248
De Vrije Universiteit en de Derde Wereld 1955-2005
leraren opleiden in de filippijnen
universiteit als een steunvak wordt gegeven. Onze phd-kandidate, een kordaat staflid met veel leservaring, reviseerde de cursus. Zij probeerde het hoorcollege om te zetten in een meer gevarieerd onderwijstraject: na een korte introductie van nieuwe stof, gaan de studenten zelf aan de slag (waarbij de docent rondgaat en bij problemen assisteert), en volgt aan het eind een klassikale bespreking van de geobserveerde knelpunten. Op deze manier krijgen zowel de docenten als de studenten een scherper beeld van de moeilijke punten. Na enige revisies werd deze cursus uiteindelijk op een grote schaal geïmplementeerd door veertien docenten Zij werden intensief begeleid, met wekelijkse voor- en nagesprekken over de observaties van hun klassen door onze staf. Het anders lesgeven en het luisteren naar leerlingen om gevoelig te worden voor hun conceptuele problemen, dat is niet eenvoudig voor docenten die zelf al jarenlang voor de klas hebben gestaan. Begeleiding in de eigen les is dan ook cruciaal. We hebben dit proces vervolgens op grote schaal toegepast, onder andere in het basisonderwijs (wiskunde, natuurkunde of scheikunde) voor ingenieurs. Het proces heeft veel vakdiscussies opgeleverd tussen de docenten van de betrokken afdelingen, en daarbij ook gebrekkige vakkennis aan het licht gebracht. Daaraan wordt gewerkt, maar niet altijd met succes. Ongeveer de helft van de betrokken docenten geeft nu echt anders les.
Het derde verhaal komt van Wout Ottevanger (1952). Hij is als chemicus opgeleid aan de Universiteit Utrecht. Zijn eerste werkervaring in Afrika doet hij op als leraar, uitgezonden via Dienst Over Grenzen in Zambia. Vanaf 1983 werkt hij in dienst van de vu in een drietal projecten op het gebied van universitaire brugcursussen en bijscholing van leraren in de exacte vakken. Om te beginnen ruim vijf jaar in Swaziland, daarna ruim vier jaar in Namibië, en tenslotte twee jaar in Botswana.11 Ottevanger is gespecialiseerd in curriculumontwikkeling, de opleiding van leraren, en hun professionele ontwikkeling. Vanaf 1999 is hij senior projectmanager bij de thuisbasis van de projecten: het Centrum Internationale Samenwerking (cis) aan de vu.
Kleine luyden in ontwikkeling; Perfect Service; pag 247
247
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 januari 2005
Historische Reeks | 363 Pagina's
![Kleine luyden in ontwikkeling - pagina 248](https://geheugenvandevu.digibron.nl/images/generated/historische-reeks/kleine-luyden-in-ontwikkeling/2005/01/01/1-thumbnail.jpg)
Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 januari 2005
Historische Reeks | 363 Pagina's