De Vrije Universiteit en Zuid-Afrika 1880-2005 ([Deel 1]) - pagina 370

DE V U A L S

VOORBEELD

een Zuid-Afrikaanse universiteit was de bioloog f. J. Duyvené de Wit (1909-1965), die zijn hoogleraarschap aan de v u (1950) binnen het jaar had verruild voor het hoogleraarschap te Bloemfontein (1951). 257 De persoonlijke kennismaking werd nog versterkt door de gastcolleges van bezoekende vu-docenten. 'In my eerste jaar BD aan die UP [Universiteit van Pretoria] (1949) het ek vir prof G . C . Berkouwer, dogmatikus van die Vrije Universiteit in Amsterdam, persoonlik ontmoet', aldus W. D. Jonker. 'Hij was een van die sprekers by die konferensie in die Fonteinedal buite Pretoria, wat destyds elke jaar voor die aanvang van die werksaamhede van die fakulteit deur die kuratorium gereël is. Ek het van sy werk toe al leer ken, en en sy toepraak het so'n indruk op my gemaak dat ek direk daarna vlugtig die moontlikheid met hom bespreek het om na my studie in Pretoria by hom in Amsterdam verder te gaan studeer'. 258 Naast de hoogleraren Berkouwer, Waterink, Dooyeweerd, Van der Horst en Voous die in de jaren vóór 1 9 6 0 Zuid-Afrika bezochten moet ook nog de anatoom A. Stolk genoemd worden, die in 1957 tijdens een verblijf te Bloemfontein en Stellenbosch hoogleraarschappen aangeboden kreeg, maar die afwees. 259 Aan veel Zuid-Afrikaanse universiteiten werden ook publicaties van vu-hoogleraren aan de studenten voorgeschreven. Bij gelegenheid schreven van hun kant vu-hoogleraren in Zuid-Afrikaanse tijdschriften en bundels. Zo droegen Van Schelven en Smitskamp beiden bij aan het Van Riebeeck-nummer van Koers in 1952. 260 Smitskamps Wat heeft Groen van Prinsterer ons vandaag te zeggen? werd zelfs in ZuidAfrika in het Afrikaans uitgegeven, evenals Menschen rondom Jezus van ). H. Bavinck en Waterinks Hoe vertellen wij het onze kinderen.261 Die uitgaven in vertaling gaven aan dat het Nederlands na een kwart eeuw na de officiële erkenning van het Afrikaans voor de gewone Afrikaners vreemd was geworden. Maar ook, dat de blijvende gemeenschappelijke culturele elementen althans voor een deel van de ZuidAfrikaanse bevolking dierbaar bleven. De vertaling in het Afrikaans van Smitskamps studie over Groen van Prinsterer was een initiatief van de Potchefstroomse oudtestamenticus S. DuToit. 'U werk Groen van Prinsterer en sy betekenis vir ons tyd het ek so geniet dat die gedagte by my opgekom het of dit nie in 'n Afrikaanse bewerking moet verskyn', schreef hij in juni 1947. 262 Aan-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen