Kleine luyden in ontwikkeling - pagina 25

de wereld wordt groter

24

gaan verloven. En ook, dat je jezelf buiten de maatschappij zou houden. De bedoeling daarvan was, dat je geheel en al in de studentenwereld zou opgaan. Ik woonde in het Hospitium, dat eerst in de Vossiusstraat was gehuisvest en later aan de Koningslaan. We lazen natuurlijk wel kranten in het Hospitium, maar namen niet echt aan de maatschappij deel. Wel woonden we allerlei activiteiten bij, zoals het schaaktoernooi, waar Godfried Bomans kwam. Maar de studentenrevolte is pas veel later, in de jaren zestig gekomen. Ik was lid van een commissie die de ‘koninkrijkrelaties’ aan de orde stelde in symposia met lezingen van vertegenwoordigers van Nederlands-Indië (het was vóór 1949), Suriname en Curaçao. En na de Hongaarse inval in 1956 raakte ik betrokken bij de vu-afdeling van het Universitair Asyl Fonds (uaf). De Vrije Universiteit was in die tijd nog heel klein en beperkt. In hoeverre de vu een kleiner gezichtsveld had dan de andere universiteiten, kan ik niet beoordelen. Wel denk ik dat de vu, wat de interne verhoudingen betreft, er positief uitsprong. Door al eind jaren veertig in zekere zin ‘te democratiseren’ en alle studenten en medewerkers van de universiteit bij het geheel te betrekken. Zoals op de Civitasdagen in Oosterbeek, waar men van hoogleraar tot kantinemevrouw kon meedoen met de gemeenschappelijke ochtendgymnastiek vóór het ontbijt. Maar de latere corpscongressen heb ik niet bijgewoond. Ik was toen druk bezig met mijn promotieonderzoek.”8 Cees Blomberg (scheikunde, 1946): “De Vrije Universiteit was kort na de Tweede Wereldoorlog maar een heel beperkt instituutje, met een uitgesproken signatuur waar men prat op ging. Tot en met een ‘wereldomvattende filosofie’, de wijsbegeerte der wetsidee. Ik breng dit ter sprake omdat Verena, mijn echtgenote, in 1954 een jaar de gelegenheid kreeg om aan de vu te studeren via een aanbod aan christelijke studenten in het buitenland. Ze had van dat aanbod gelezen aan de enorme Universiteit in Zürich, waar het wemelde van buitenlanders en waar contacten met het buitenland ontelbaar waren. Ze was uit het goede christelijke hout gesneden (naar de opvatting van de vu) en kwam door de selectie. In november 1954 arriveerde zij op haar kamer in Amsterdam bij prof. Vollenhoven aan de Koninginneweg. Ze had zich veel voorgesteld van het bedrijven van christelijke wetenschap maar daar bleek niet veel van terecht te komen in de scheikunde of het zou een beetje via prof. R. Hooykaas (geschiedenis van de natuurwe-

Kleine luyden in ontwikkeling; Perfect Service; pag 24

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen