De Vrije Universiteit en Zuid-Afrika 1880-2005 ([Deel 1]) - pagina 184

POTCH EFSTROOM

directeuren ontving de senaat afschrift van een advies van de Faculteit der Letteren (de werkplaats voor de nieuwe hoogleraar) aan curatoren, inhoudend dat 'alleen de heer Dr. J. Waterink van Amsterdam voor aanbeveling in aanmerking zou kunnen komen', hoewel de faculteit tegelijkertijd erkende dat deze 'tot heden op het terrein der Paedagogiek nog geen werk van beteekenis heeft geleverd'. 250 Gezien Waterinks loopbaan na 1 9 2 6 schatte de faculteit diens kwaliteiten zeer juist in, maar desondanks moet dat advies alleszins opmerkelijk heten. In het bijzonder door de volledige afwijzing van de andere kandidaat, zonder enige argumentatie zelfs. Los was immers geen onbenul. 251 Los was, evenals Waterink, een alumnus van Kampen (1890-1894). Als jong predikant vergezelde hij president Kruger in diens laatste levensjaar naar Menton. In 1905 promoveerde hij te Utrecht in de wijsbegeerte en werd in 1 9 0 7 predikant in Pretoria; van 1 9 1 4 tot 1 9 1 9 fungeerde hij als hoogleraar aan de Theologische School te Potchefstroom, waar hij onder andere ook pedagogiek en psychologie gaf. In laatst genoemde jaar nam hij studieverlof en ging naar Nederland. Op 13 maart 1 9 2 0 behaalde hij curn laude zijn doctoraalexamen theologie aan de vu 2 5 2 en promoveerde daar vervolgens twee jaar later op een proefschrift met een psychologische inslag over Het gevoel in de Heilige Schrift. Intussen was hij in 1 9 2 1 bevestigd als gereformeerd predikant in Den Haag. Los had in tegenstelling tot Waterink een aantal pedagogische studies op zijn naam. 253 Die telden in de faculteit kennelijk even weinig als zijn ervaringen als docent en strijder voor het christelijk onderwijs in Zuid-Afrika. De senaat volgde het voorstel van Letteren direct, maar curatoren namen drie weken de tijd om een benoemingsvoorstel te formuleren. Op 31 mei 1 9 2 6 gaven zij echter het groene licht: 'Sedert [de vergadering van 8 mei, toen curatoren de benoeming van Waterink aangehouden had] is het eerste stuk van het handboek voor de paedagogiek door de voorgedragene verschenen, waarvan de Voorzitter [ds. B. van Schelven] verklaard met ingenomenheid te hebben kennisgenomen'. 254 Curatoren hadden dus de kanttekening van de Faculteit der Letteren ter harte genomen, lijkt het. Of dat de enige oorzaak van het aanhouden van de benoeming-Waterink is, mag echter betwijfeld worden. Deze benoemingsprocedure volgde kort op de kwestie-Geelkerken. Waterink, hoewel hij diens collega was in Amsterdam sinds 1924, had duidelijk partij gekozen tegen Geelkerken, ook in invloedrijke posi-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen