De Vrije Universiteit en Zuid-Afrika 1880-2005 ([Deel 2]) - pagina 77

DE K E U S V A N

DE

VU

lijk contact o p n e m e n met andere universiteiten (intussen geconcretiseerd richting de

UBLS).

Daarom vroeg het moderamen van de uni-

versiteitsraad aan het lid van het College van Bestuur drs. H. J. Brinkman een concept voor de zolang beloofde brief aan Potchefstroom te schrijven (22 november 1973). 274 Dat was natuurlijk wel een nederlaag voor de 'directe democratie', waarin s o m m i g e leden van de universiteitsraad geloofden, zoals bleek toen de raad de uitvoering van het besluit van 3 april 1973 aan zich hield door opdracht te geven een concept op te stellen aan de C o m m i s s i e Buitenlandse Betrekkingen, die i m m e r s een commissie van de universiteitsraad was; de Werkgroep Zuid-Afrika was daarvan weer een subcommissie. Brinkman liet niet na, dit aan de universiteitsraad duidelijk te maken, door te laten vastleggen dat het ging o m een 'opdracht die thans aan het college van bestuur ten deel gevallen is'. 275 De neerlandicus Brinkman had in de jaren '50 als student enige malen Zuid-Afrika bezocht en studeerde er een jaar. Actievoerende studenten verweten h e m dat hij 'aan het eind van de donkere vijftiger jaren, toen de konfessionelen zich nog oppermachtig voelden ... op terugreis van Zuid-Afrika naar Nederland met in de binnenzak op een kladje een koncept tekst voor een overeenkomst' met Potchefstroom aangekomen was. 276 Brinkman had zich steeds een actief voorstander van contact en dialoog getoond; hij geloofde niet in een boycot en het afschrijven van het Afrikanervolk, zijn kennismaking met de jonge Afrikaner intelligentsia gaf h e m vertrouwen op verandering. 'Nederland en vooral de v u k u n n e n daarbij onschatbare diensten bewijzen juist door wetenschappelijke studie en [principiële] kritiek', schreef hij in 1 9 6 0 in Pharetra.277 In 1963 had hij een beknopte maar uitstekend gedocumenteerde weergave van de Zuidafrikaanse problematiek geschreven. Tussen de regels door leek sympathie te lezen voor de minderheidsconclusie in het T o m l i n s o n Rapport: de apartheid kan geen oplossing zijn, maar enige ordening en afzonderlinge ontwikkeling lijken intussen gewenst o m het toekomstige samenleven voor te bereiden. Het Voorw o o r d besloot hij m e t Nkosi sikelel'i

Afrika.278

In september 1972 was Brinkman aangetreden als lid van het College van Bestuur, daartoe gekozen door de universiteitsraad (het CVB kende drie benoemde en twee gekozen leden); vanaf september 1973 n a m hij de portefeuille b u i t e n l a n d - v o o r d i e n berustte die bij de rector

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen