Een buitengewone plek voor bijzondere kinderen - pagina 186
Driekwart eeuw kinderstudies in het Peadologisch Instituut te Amsterdam (1931-2006)
[8] Centrum voor Pedagogisch-Didactische Onderzoekingen: Herinnering aan een Fremdkörper Dirk J. Bakker
In november zou ik aan de Vrije Universiteit afstuderen als kinderpsycholoog, per oktober ging mijn benoeming in. Dat was in 1962. Ik werd benoemd aan het Centrum voor Pedagogisch-Didactische Onderzoekingen, verbonden aan het Paedologisch Instituut te Amsterdam. Dr. J. de Wit nam mij aan; J. staat voor Jan maar alleen al de gedachte aan het gebruiken van de voornaam zou in die tijd heiligschennis zijn. De Wit was toen directeur van het Paedologisch Instituut. Ik bleek de enige sollicitant te zijn, maar de sollicitant werd daarom niet minder grondig geëvalueerd. De psychologe Paula Popma kwam er aan te pas; we hadden een gesprek in de bestuurskamer van het pi. Even later volgde een gesprek met de voorzitter van het bestuur. Hij legde uit het wel prettig te vinden dat ik een man was. Dat zat zo: vrouwen zijn prima, maar als die gaan trouwen dan verdwijnen ze vanwege de verplichtingen in hun gezin terwijl mannen bij het stichten van een gezin juist financiële vastigheid willen hebben en dus hun baan zullen voortzetten. Uiteraard werden ook het salaris en de emolumenten afgesproken. Ik kreeg een doorslag van een a-viertje: 750 gulden per maand en vier weken vakantie per jaar. Stel je voor, voor het eerst van je leven zoveel geld. Voldoende reden voor mijn schoonouders om hun dochter aan mij af te staan. Feest op feest dus. Maar wat zou ik gaan doen op dat Centrum met de weidse naam? Goeie vraag. De psychologe A. W. van Dijk, mijn voorgangster aan de onderzoeksafdeling, had zich gewijd aan de leerstoornissen en daarover een boekje gepubliceerd waarin haar bevindingen waren getabellariseerd en beschreven (zie hoofdstuk 7). 1 Behalve dat was er de interesse van De Wit voor een mogelijk verband tussen leerstoornissen en oogafwijkingen. Die interesse deelde hij met C. M. J. Velzeboer, hoogleraar oogheelkunde aan de vu en consulent aan het pi. Zo ontstond een samenwerking met Velzeboer, een innemende persoonlijkheid. Veel van haar patiëntjes leden aan scheelzien en dat kan toch niet bevorderlijk zijn voor het leren. Ik mocht een keer komen kijken op haar
Een buitengewone plek; Perfect Service; pag 185 2e proef
185
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van zondag 1 januari 2006
Historische Reeks | 247 Pagina's
Bekijk de hele uitgave van zondag 1 januari 2006
Historische Reeks | 247 Pagina's