'Het is ons een eer en een genoegen' - pagina 149

eredoctoraten

148

len toegankelijk beschreef. Fernandez moet een vrouw naar Wolffers’ hart zijn geweest. De twee werkten nauw samen. Wolffers in vrijheid in democratisch Nederland, Fernandez in de dictatuur Maleisië. Daar was men niet blij met haar optreden. Er liepen verscheidene klachten tegen haar. Geen wonder dat het College van Decanen de Faculteit der Geneeskunde wees ‘op het politiek gevoelige karakter van dit eredoctoraat en de consequenties die daaruit voor betrokkene(n) kunnen voortkomen’. Op aanraden van Wolffers werd contact opgenomen met de Nederlandse ambassadeur in Kuala Lumpur, om diens visie op de gevoeligheden rond dit eredoctoraat te peilen. Een antwoord bleef, vanwege een wisseling van de wacht, lang uit. De nieuwe ambassadeur bevestigde dat Maleisië ‘buitengewoon gevoelig (is) voor alles wat in verband kan worden gebracht met buitenlandse inmenging’. Belangrijk leek het hem te beklemtonen dat het initiatief uitging van de Faculteit der Geneeskunde, zodat de Maleisische autoriteiten niet de indruk kregen dat de Nederlandse regering verantwoordelijk was voor het eredoctoraat – een indruk die in het regime van achterdocht en agressie toch al snel post zou kunnen vatten. Zo gezegd, zo gedaan. Decaan prof. dr. E. A. van der Veen zette zich in juni 1999 aan het schrijven van het voorstel. Daarin schuwde hij niet de beschuldigingen aan het adres van Fernandez te noemen. Inmiddels werd de ambassadeur in Maleisië toch bevangen door zenuwen. De ambassadeur uitte zijn zorgen tegenover Nico Schrijver, als jurist verbonden aan de Faculteit der Rechtsgeleerdheid van de Vrije Universiteit. Schrijver op zijn beurt begon te twijfelen aan de betekenis en bekendheid van Irene Fernandez, zo liet hij weten aan prof. mr. Arend Soeteman, hoogleraar rechtstheorie en rechtsgeschiedenis aan de Vrije Universiteit. De ambassade had Schrijver voorgehouden dat Fernandez wel bekend stond om haar inzet voor (migranten)vrouwen en haar kritiek op wantoestanden in het gevangeniswezen, maar niet om haar betrokkenheid bij medische vraagstukken. Schrijver reageerde in telegramstijl: ‘De onbekendheid van de kandidate op dit terrein vind ik wel opvallend, vroeg de ambassadeur om nadere informatie. (...) Wat is haar positie? Hoe sterk is haar invloed? Zijn er vele anderen die soortgelijk werk doen?’ Schrijver wenste Soeteman, betrokken bij het eredoctoraat, veel succes bij de verdere beraadslagingen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen