'Het is ons een eer en een genoegen' - pagina 72

eredoctoraten

van Montreal, Brits Columbia, Michigan en Bazel verleenden hem de prestigieuze onderscheiding. Zoveel eredoctoraten voor de prins: dat was vast niet alleen om zijn vele verdiensten te eren – hoe groot die ook geweest mogen zijn. Nee, de toekenning gebeurde ook omdat een prins meer standing gaf aan de universiteit. Al was Bernhard niet van koninklijke bloede, iets koninklijks straalde dan tenminste toch op de universiteit af. De Vrije Universiteit was dit streven niet vreemd. De senaat nam ‘met grote erkentelijkheid’ kennis van het bericht dat de prins bij de buluitreiking aanwezig zou zijn en nam de gelegenheid te baat om ook Koningin Juliana uit te nodigen voor de gala-avond die op de plechtigheid zou volgen. De senaat zag ook graag dat Bernhard namens alle eredoctores dat jaar het dankwoord uitsprak en benadrukte dat hij vrij was te zeggen wat hij ‘op zijn hart heeft’. Dat deed de prins. Hij zei te spreken als ‘wereldburger, als mens tussen 3 miljard mensen’. Hij sprak zijn verontrusting uit over de snelle groei van de wereldbevolking en de onrechtvaardige inkomensverdeling. Aangezien het bedrijfsleven ‘in principe geen weldoener van de mensheid’ is, richtte Bernhard zijn pijlen op de politiek. Er zou een ‘multi-lateraal systeem’ moeten komen, waarbij ‘groepen regeringen’ zich garant stelden voor de politieke risico’s die bedrijven liepen. De voordelen van dat systeem schetste de prins in kloeke bewoordingen: zo zouden bedrijven durven investeren in de Derde Wereld en zo zou een ‘code van goed gedrag’ kunnen worden opgesteld, die de bevolking zou vrijwaren van angst voor buitenlandse overheersing. Het waren nobele, welgemeende, zij het wat idealistische woorden op die woensdag 20 oktober 1965 te horen waren aan de vu. Anno 2007 kunnen die woorden niet meer geheel onbevangen worden teruggelezen. Maar dat is de bekende wijsheid achteraf.

paul g. hoffmann (1965) Het komt zelden voor dat een eredoctor zijn bul niet komt afhalen. De promovendi horen ruim van te voren dat zij zijn uitverkoren en mogen zich verheugen op een bijzondere dag in bijzijn van familie, vrienden en hoogwaardigheidsbekleders. Geen wonder dat de eredoctores vrijwel altijd van de partij zijn, ziekte of andere narigheid daargela-

71

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen