GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Peter Bak__Historische Reeks Deel 14 - pagina 100

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Peter Bak__Historische Reeks Deel 14 - pagina 100

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

[3] Hard tegen hard 1970-1976

Op 17 november 1970, vijf maanden nadat de Rode Eenheid Sociologie met de bezetting van Koningslaan 22 haar eerste wapenfeit in de annalen van de studentenbeweging had kunnen bijschrijven, vond de heroprichtingsvergadering van Mundus plaats. ‘Oude Mundus is dood, nieuwe Mundus is rood,’ stond er op de kaft van Mundusbulletin waarin de vergadering werd aangekondigd. De ten grave gedragen studentenvereniging had aan de subfaculteit geen fundamentele veranderingen kunnen bewerkstelligen, aldus een evaluerend artikel waarmee het bulletin opende. Het artikel was vrucht van overleg tussen leden van het oude Mundusbestuur, leden van de Rode Eenheid en kandidaten voor het nieuwe Mundusbestuur. Namen werden niet genoemd; in het bulletin stonden alleen de drie redactieleden vermeld: Ton Kee, Pol Metselaar en Maarten van der Vlis.1 ‘De feitelijke machtsverhoudingen,’ zo keken de anonieme scribenten op de verrichtingen van het oude Mundus terug, ‘hebben misschien wel gewankeld, maar zijn niet omgevallen.’ De reden van dit falen was dat Mundus zich had laten inkapselen in het subfacultaire overlegproces; de vereniging was medeverantwoordelijk geworden voor het gevoerde beleid. Haar vertegenwoordigers in de plenaire vergadering hadden zich vervreemd van de basis en uiteindelijk machteloos moeten toezien dat onderwijsvernieuwing en bestuurlijke herstructurering, de speerpunten van hun democratiseringsstrijd, achter de gesloten deuren van de vertrouwelijke vergadering waren beland. Mundus was vastgelopen in een reactieve strategie: haar handelen was bijna volledig bepaald door de maatregelen en uitspraken van het subfaculteitsbestuur.2 Marius Ernsting, de onbetwiste voorman van het ‘oude’ Mundus (Piet Boukema sprak in een vertrouwelijke vergadering eens gekscherend van ‘Mundus Ernsting’), kwam in hetzelfde bulletin tot een gelijkluidende conclusie. Onder de veelzeggende titel ‘Een vermoeide terugblik’ moest hij toegeven dat de strijd van de achterliggende jaren

99

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 januari 2013

Historische Reeks | 401 Pagina's

Peter Bak__Historische Reeks Deel 14 - pagina 100

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 januari 2013

Historische Reeks | 401 Pagina's