GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Peter Bak__Historische Reeks Deel 14 - pagina 249

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Peter Bak__Historische Reeks Deel 14 - pagina 249

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

wub wordt mub

248

dus een notitie van juni 1997, ‘dient gelet te worden op de vu-cultuur dat overtuigingskracht en niet macht en bevoegdheid belangrijke pijlers zijn.’ Daarom gaf het bestuur de voorkeur aan een collegiaal decanaat, bestaande uit een voorzitter en twee leden, aangevuld met een (adviserend) studentlid.80 De mub trad ruim een jaar later, bij het begin van het academisch jaar 1998-1999, in werking en leidde in universitair Nederland, evenals bij de implementatie van de wub vijfentwintig jaar eerder, alom tot een worsteling met verdeling van bevoegdheden en verantwoordelijkheden. De decaan c.q. het decanaat was weliswaar verantwoordelijk voor al het facultaire onderwijs, onderzoek en personeel, maar in onderliggende gremia was integraal management daarentegen ver te zoeken.81 Ook aan de vu kende het werken met de nieuwe bestuursstructuur de nodige strubbelingen, de faculteit sociaal-culturele wetenschappen niet uitgezonderd. ‘De mub was een oplossing voor een probleem dat allang niet meer bestond,’ meende Harry van den Berg, de eerste voorzitter van de onderdeelcommissie, het facultaire medezeggenschapsorgaan dat als lokale ondernemingsraad fungeerde. Al geruime tijd was de faculteitsraad een platform van constructief en effectief overleg; niemand zat te wachten op een hiërarchisch bestuursmodel. Mensen voelden zich overruled.82 mub-se problemen raakten verwikkeld met frustraties over de scheve verhouding tussen de vrije opleiding sociaal-culturele wetenschappen (com, bco, mvb, sociale gerontologie) en de disciplinaire opleidingen (politicologie en bestuurskunde, ca-snws). Ondanks de anti-stapelmaatregelen bleven hbo’ers massaal toestromen, kiezend voor com of – in toenemende mate – bco, al was de studenten lang niet altijd duidelijk waarin de twee opleidingen nu precies verschilden. ‘De “C’s” werden met het grootste gemak verwisseld,’ vertelde com-docent Frans Kamsteeg naderhand. ‘Was het nu “cultuur” of “communicatie”?’ Ook de mare dat com en bco ‘managementstudies’ waren trok menig hbo’er aan. ‘Maar ze werden helemaal geen manager,’ aldus Kamsteeg. ‘De vraag rees: “Moeten we ze niet eens de waarheid vertellen?” ’83 Begin 1997, in het tweede jaar van haar bestaan, telde bco al 215 studenten, tegen 569 bij com. mvb en sociale gerontologie meegerekend, met respectievelijk 102 en 150 studenten, volgden 1036 studenten de vrije opleiding scw, op een totaalaantal van 1789. De traditione-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 januari 2013

Historische Reeks | 401 Pagina's

Peter Bak__Historische Reeks Deel 14 - pagina 249

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 januari 2013

Historische Reeks | 401 Pagina's